Bóbrka (Ukraina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Bóbrka (miasto))
Bóbrka
Бібрка
Ilustracja
Kościół św. Mikołaja z pocz. XVII wieku
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

przemyślański

Burmistrz

Roman Hrynus

Powierzchnia

5,14 km²

Wysokość

298 m n.p.m.

Populacja (2019)
• liczba ludności


3828[1]

Nr kierunkowy

+380 3263

Kod pocztowy

81220

Tablice rejestracyjne

(UA) BC

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bóbrka”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Bóbrka”
Ziemia49°38′N 24°17′E/49,633333 24,283333
Strona internetowa

Bóbrka (ukr. Бібрка, Bibrka) – miasto na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie przemyślańskim, nad Ługiem. Bóbrka leży ok. 20 km na zachód od Przemyślan i ok. 30 km na południowy wschód od Lwowa. Przez miasto przebiega ukraińska droga krajowa N09.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miasto zachowało obowiązek udzielania stacji[2]. Miasto w latach 1498, 1518, 1539 było zwalniane z obciążeń podatkowych z powodu zniszczeń. W 1623 roku miasto spalili Tatarzy. W 1649 roku miasto i kościół zniszczyli kozacy Chmielnickiego. Do 1772 w Rzeczypospolitej, a w latach 1772–1918 w Królestwie Galicji i Lodomerii. Od 1920 do 1939 roku miasto administracyjnie należało do Polskiwojewództwo lwowskie. Miejscowość była siedzibą powiatu bóbreckiego.

W 1934 r. zostało siedzibą gminy Bóbrka.

Po wycofywaniu się Armii Radzieckiej w 1941 roku, w znajdującym się obok sądu więzieniu znaleziono – według świadka polskiego – zwłoki 9–10 osób, zamordowanych przez NKWD. Zwłoki miały być popalone kwasem solnym w celu uniemożliwienia identyfikacji. Niemiecki meldunek wojskowy z tej miejscowości donosił o szesnastu ofiarach narodowości ukraińskiej[3]. Znalezienie ciał – ofiar NKWD – wywołało pogrom ludności żydowskiej oskarżonej o wspieranie komunizmu. 2 lipca 1941 roku nacjonaliści ukraińscy zabili kilkudziesięciu Żydów[4].

Podczas okupacji niemieckiej w Bóbrce funkcjonowało getto dla Żydów, zlikwidowane 13 kwietnia 1943 roku. Sipo ze Lwowa przy współpracy niemieckiej żandarmerii i ukraińskiej policji rozstrzelało 1070 Żydów z Bóbrki k. wsi Wołowe[4].

 Osobny artykuł: Getto w Bóbrce.

Od stycznia 1944 roku do połowy 1945 roku, to jest do wysiedlenia Polaków na tzw. ziemie odzyskane, miasto było miejscem schronienia polskiej ludności przez napadami UPA. Liczba uchodźców przekraczała niekiedy liczbę stałych mieszkańców Bóbrki. W lipcu 1944 roku nacjonaliści ukraińscy zamordowali w Bóbrce 25 Polaków[5].

W latach 1940–1941 i 1944–1962 siedziba rejonu bóbreckiego.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Kościół św. Mikołaja[6], kościół katolicki, zbudowany w 1 połowie XVII wieku z elementami postgotyku[7]. Kościół powstał po 1600, ponieważ ówcześnie istniejący opisano jako drewniany. W 1722 roku opisano kościół jako obronny. W 1914 roku rozpoczęto prace remontowe, które przerwano z powodu wybuchu I wojny światowej. W 1922 roku kościół konsekrował biskup Bolesław Twardowski. Kościół został zamknięty w 1962 roku i przerobiony na szkołę. Ponowne poświęcenie nastąpiło w 1989 roku.

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

W mieście rozwinął się przemysł spożywczy, odzieżowy oraz galanteryjny[8].

Sport[edytuj | edytuj kod]

W czasach II Rzeczypospolitej w mieście istniał klub piłkarski Orlęta Bóbrka.

Ludzie związani z miastem[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Bóbrką (Ukraina).

Honorowi obywatele[edytuj | edytuj kod]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.51
  2. Tadeusz Brzeczkowski, Podatki zwyczajne w Polsce w XV wieku, w: Acta Universitatis Nicolai. Copernici, Historia XVIII — Nauki Humanistyczne”, z. 128, Toruń 1982, s. 58.
  3. Aleksander Szumański, Bez trumien i krzyży, z ludobójstwem w tle.
  4. a b Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6, s. 90.
  5. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 13, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
  6. Kościół warowny w Bóbrce, napisał i własnoręcznemi rysunkami opatrzył Jan Sas Zubrzycki. „Sprawozdania Komisyi do Badania Historyi Sztuki w Polsce”. T. VII, zesz. IV, s. 514–520, Kraków, MCMV.
  7. Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. T. 11. Kraków, 2003.
  8. Bóbrka, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-10-17].
  9. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1889. Lwów: drukarnia Wł. Łozińskiego, 1889, s. 34.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]