Błękit tymolowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błękit tymolowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C27H30O5S

Masa molowa

466,59 g/mol

Wygląd

brunatnawozielony lub zielonawoniebieski, krystaliczny proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

76-61-9
62625-21-2 (sól sodowa)

PubChem

65565

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Błękit tymolowyorganiczny związek chemiczny z grupy pochodnych trifenylometanu, chemiczny wskaźnik pH, który przybiera barwę od czerwonej do żółtej w zakresie pH 1,2–2,8 i od żółtej do niebieskiej w zakresie pH 8,0–9,6. Dwa zakresy zmiany barwy tego wskaźnika związane są z dwoma etapami jego dysocjacji.

Struktury trzech form błękitu tymolowego: forma niezdysocjowana i dwie formy anionowe
Barwy błękitu tymolowego, w zależności od środowiska (od lewej): kwaśne, obojętne i zasadowe


Błękit tymolowy
pH < 1,2 pH 2,8–8,0 pH > 9,6


W praktyce laboratoryjnej jako indykator kwaso-zasadowy stosowany jest w postaci roztworu o składzie: 0,1 g błękitu tymolowego + 21,5 cm³ 0,01 mol dm³ NaOH + 228,5 cm³ wody.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4.
  2. a b CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-514, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
  3. Thymol blue, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2018-08-26] (ang.).