Błyszczak tęczowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błyszczak tęczowy
Lamprotornis iris[1]
(Oustalet, 1879)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

szpakowate

Podrodzina

szpaki

Rodzaj

Lamprotornis

Gatunek

błyszczak tęczowy

Synonimy

Coccycolius iris Oustalet, 1879

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Błyszczak tęczowy[3] (Lamprotornis iris) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae). Występuje w okolicach obszaru na południe od zachodniego Sahelu. Posiada status zagrożenia „najmniejszej troski”.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy gatunek opisał Émile Oustalet w 1879, przydzielił mu nazwę Coccycolius iris. Opis ukazał się na łamach Bulletin de la Société philomathique de Paris. Holotyp pochodził według autora z wysp Los[4], prawdopodobnie jest to błąd i holotyp odłowiono w kontynentalnej części Gwinei. Niektórzy autorzy umieszczają błyszczaka tęczowego w monotypowym rodzaju Coccycolius[5]. Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny umieszcza gatunek w rodzaju Lamprotornis i uznaje go za gatunek monotypowy[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Wymiary holotypu: długość ciała 210 mm, w tym ogona 85 mm i dzioba 18 mm (wzdłuż górnej krawędzi), długość skrzydła 110 mm, skoku – 23 mm[4]. Anton Reichenow podaje długość skrzydła 105 mm, skoku – 25 mm[7]. Ogół upierzenia złocistozielony. Policzki, pokrywy uszne i brzuch fioletowe. Dziób delikatnie zgięty. Nogi czarne[4].

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Zasięg występowania błyszczaka tęczowego obejmuje Gwineę, północne Sierra Leone i centralne Wybrzeże Kości Słoniowej[5]. BirdLife International szacuje zasięg na 142 tys. km². Według danych z 1970 błyszczak tęczowy ma zasięg lokalny, jednak gdy już gdzieś występuje, jest dość liczny. W Sierra Leone niekiedy pojawiają się stada liczące do 50 osobników. Na wiosnę 2001 i w czerwcu 2002 w Parku Narodowym Mont Sangbé widziano stada liczące do około 100 osobników[8].

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Środowiskiem życia błyszczaków tęczowych jest zadrzewiona sawanna[5], do tego zamieszkuje również zakrzewienia w sadach. Unika lasów, niekiedy jednak bywa spotykany na obrzeżu lasu galeriowego. Żywi się głównie owocami, m.in. figowca i Harungana madagascariensis[5], zjada również nasiona i owady, zwłaszcza mrówki[8]. W Sierra Leone okres lęgów przypada na marzec. W niewoli gniazduje kooperatywnie, możliwe, że podobne zachowania występują również w naturze[5].

Status[edytuj | edytuj kod]

Od 2015 IUCN nadaje błyszczakowi tęczowemu status gatunku „najmniejszej troski” (LC, Least Concern). Wcześniej, od 2000 miał on status „niedostateczne dane” (DD, Data Deficient), a od 1988 – „najmniejszej troski”. Od lat 1981–1984 duże ilości tych ptaków przetrzymywano w Monrovii, sprzedając je po cenie 50 funtów za parę. Nie wiadomo, czy i w jaki sposób nielegalny handel odbija się na populacji. Nie jest znany również stopień wrażliwości gatunku na zmiany w środowisku[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lamprotornis iris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Lamprotornis iris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Sturninae Rafinesque, 1815 – szpaki (wersja: 2020-11-17). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-22].
  4. a b c M.E. Oustalet. Description d'une nouvelle espèce de Merle Bronzé. „Bulletin de la Société philomathique de Paris”. ser 7 v. 3., s. 84, 1879. 
  5. a b c d e Craig, A. & Feare, C.: Emerald Starling (Lamprotornis iris). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.) (2014). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2009. [zarchiwizowane z tego adresu (18 lipca 2015)].
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Nuthatches, Wallcreeper, treecreepers, mockingbirds, starlings, oxpeckers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-22]. (ang.).
  7. Anton Reichenow: Die Vögel Afrikas. T. 2. 1902-1903, s. 695.
  8. a b c Emerald Starling Coccycolius iris. BirdLife International. [dostęp 2015-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 października 2012)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]