Bal-Can-Can
| Gatunek | |
|---|---|
| Data premiery | |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
86 minut |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Darko Mitrewski |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia | |
| Kostiumy | |
| Montaż | |
| Produkcja |
Darko Mitrewski |
| Wytwórnia | |
| Dystrybucja |
Bal-Can-Can – film fabularny powstały w koprodukcji macedońsko-włoskiej z roku 2004.
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Akcja filmu zaczyna się w latach 50. XX w., w jugosłowiańskiej Macedonii. Dwaj przyjaciele („bracia krwi”) Vitomir i Serafim, prowadzą intratny przemyt odzieży z Włoch do Jugosławii. Jedna z ich „akcji” kończy się wpadką. Serafima zatrzymuje policja, a Vitomir, który go wydał ucieka i zaczyna się ukrywać. Po wielu latach Vitomir staje na czele lokalnej mafii, przyjmując pseudonim Don Vito. Przed śmiercią prosi własnego syna, aby odnalazł syna Serafima. W 2001 syn Serafima, Trendafil, obawiając się wcielenia do armii ucieka wraz z żoną i teściową do Bułgarii. W czasie ucieczki umiera teściowa i rodzina musi zmierzyć się z absurdami bałkańskiej biurokracji. Ciało teściowej, zawinięte w dywan nieoczekiwanie zostaje skradzione z dachu samochodu, w pobliżu stacji benzynowej.
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Vlado Jovanovski – Trendafil Karanfilov
- Adolfo Margiotta – Santino Genovese
- Zvezda Angelovska – Ruza Karanfilova
- Branko Đurić – Sefket Ramadani
- Antonella Troise – Lara
- Seka Sabljič – Zumbula
- Toni Mihajlovski – Dzango Sapun
- Emil Ruben – Dr. Safarafov
- Miodrag Krivokapič – Veselin Kabadajic
- Petar Arsovski – grabarz
- Goran Ilič – policjant
- Petar Bozovič – Savo
- Dejan Acimovič – Mate Prkacin
- Nikola Kojo – Osman Rizvanbegovic
- Vasko Todorov – Vitomir
- Branko Ognjenovski – Serafim
- Petar Mirčevski – Homer
- Irena Ristič – sekretarka Veselina
- Luran Ahmeti – Kreshnik
- Aco Dukovski – sprzedawca dywanów
- Dimitar Stankovski – urzędnik
- Kiril Pop Hristov – Coro
- Pance Mizimakov – Punisa
- Aleksandar Rusjakov – Whitey
- Werica Nedeska – zgwałcona dziewczyna
- Daniela Stojanovska – żona Prkacina
- Dejan Boskovič – Jozo Prkacin
- Vladimir Endrovski – Stipe Prkacin
- Kosta Georgievski – Anto Prkacin
- Gordana Damjanovska – żona Rizvanbegovica
- Risto Gusič – Faik Rizvanbegovic
- Risto Gogovski – Sahib Rizvanbegovic
- Igor Atanasov Zeko – Meho Rizvanbegovic
- Naci Shaban – Carlito
- Ismet Ramadani – Ismet
- Xhevdet Jashari – Shaban
- Faton Musliu – Fadil
- Veronika Zakovska – Nadja
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Moskwie
- Nagroda rosyjskich krytyków
- Festiwal Filmowy w Motovun
- Nagroda dla reżysera
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Bal-Can-Can w bazie IMDb (ang.)
- Bal-Can-Can w bazie Filmweb
- Strona poświęcona filmowi. partysans.com.mk. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-11-19)].
- Film w bazie Cineuropa