Baranowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
herb Baranowicz
herb Baranowicz

Baranowiczpolski herb szlachecki, odmiana herbu Syrokomla.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

W polu czerwonym na łękawicy srebrnej zaćwieczona takaż rogacina podwójnie przekrzyżowana krzyżami skośnymi. Klejnot: trzy pióra strusie. Labry: czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Z 1668 roku pochodzi wzmianka o Konstantym Baranowiczu, podstolim lidzkim.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Baranowicz, Jałowski[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kasper Niesiecki, Herbarz polski, s. 433. Alfred Znamierowski w Herbarzu Rodowym podaje dla tej rodziny herb Jałowski. Tadeusz Gajl w Herbarzu polskim podaje herb własny dla tej rodziny, ale nie zamieszcza rysunku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]