Barry Fell

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Howard Barraclough Fell, znany powszechnie jako Barry Fell (ur. 6 czerwca 1917, zm. 21 kwietnia 1994) – brytyjski pseudohistoryk pochodzenia nowozelandzkiego, propagator teorii o kontaktach morskich między Starym i Nowym Światem w starożytności.

Z wykształcenia był zoologiem, wykładał na Harvard University. Specjalizował się w biologii bezkręgowców, zwłaszcza jeżowców. Od lat 40. jego głównym zainteresowaniem stała się jednak amatorska archeologia. Fell wysunął hipotezę, iż już w II tysiącleciu p.n.e. mieszkańcy północnej Afryki i Europy żeglowali do obydwu Ameryk. Twierdził m.in. że wzmiankowana w egipskich tekstach kraina Punt była w rzeczywistości Sumatrą[1], a Polinezyjczycy i Indianie są spokrewnieni z Libijczykami[2]. Dowodem na hipotezy Fella miały być znajdowane przez niego masowo na obszarze Ameryk i Oceanii zabytki epigraficzne pokryte pismem podobnym do ogamicznego, uznane jednogłośnie przez archeologów za fałszerstwa.

Swoje poglądy Fell wyłożył na łamach książek America B.C. (1976), Saga America (1980) i Bronze Age America (1982).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. David Hatcher Childress, Lost Cities of Ancient Lemuria & the Pacific, Adventures Unlimited Press, Stelle 1988, s. 95.
  2. David Hatcher Childress, Ancient Micronesia & the Lost City of Nan Madol, Adventures Unlimited Press, Kempton 1998, s. 170.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kenneth L. Feder, Encyclopedia of Dubious Archaeology. From Atlantis to the Walam Olum, ABC-CLIO, Santa Barbara 2010.