Bartłomiej Pitiscus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bartłomiej Pitiscus
Kraj działania

Niemcy

Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1561
Słone

Data i miejsce śmierci

2 lipca 1613
Heidelberg

Wyznanie

kalwinizm

Strona tytułowa: „Bartholomeo Pitiscus z Zielonej Góry na Śląsku. Trygonometria...”

Bartłomiej (Barthélemy, Bartholomeo, Bartholomäus) Pitiscus (ur. 24 sierpnia 1561 w Słonem niedaleko Zielonej Góry[1], zm. 2 lipca 1613 w Heidelbergu) – matematyk, astronom i teolog kalwiński. Jako pierwszy użył terminu trygonometria. Jego imieniem nazwany jest krater na Księżycu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z niezamożnej śląskiej rodziny. Studiował teologię w Zerbst i Heidelbergu. W 1584 został nauczycielem 10-letniego Fryderyka IV, elektora Palatynatu Reńskiego. Następnie został mianowany nadwornym kapelanem we Wrocławiu i nadwornym kaznodzieją Fryderyka IV. Pitiscus był zwolennikiem polityki Fryderyka IV skierowanej przeciwko katolicyzmowi. 8 kwietnia 1603 mianowany profesorem matematyki na uniwersytecie w Heidelbergu.

W 1595 roku po raz pierwszy użył słowa ‘trygonometria’ w swoim dziele Trigonometria. Sive de solutione triangulorum Tractatus brevis et perspicuus (1595, Heidelberg). Pitiscusowi przypisuje się także wprowadzenie przecinka w zapisie ułamków dziesiętnych.

Wykłady trygonometrii według Pitiscusa prowadzono na Akademii Krakowskiej[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A. Maksymowicz, Bartholomaeus Pitiscus (1561-1613). Przyczynek do biografii matematyka i teologa, w: Studia Zielonogórskie. Andrzej Toczewski (red.). Zielona Góra: Muzeum Ziemi Lubuskiej. Towarzystwo Przyjaciół Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, 2009.
  2. Acta scientiarum litterarumque: Schedae historicae.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]