Bartolomeo (kardynał)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bartolomeo
ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data śmierci

15 marca 1231

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

18 września 1227

Kościół tytularny

S. Pudenziana

Bartolomeo (zm. 15 marca 1231) – włoski kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Lombardii, jednak dość wcześnie przeniósł się do Francji, gdzie studiował prawo kanoniczne. Uzyskał tytuł magistra i został kanonikiem w Chalons-sur-Marne. W 1226 został wybrany przez część kapituły na biskupa tej diecezji, jednak pozostała część obrała kanonika Roberta de Thourotte z Reims. Obie strony odwołały się do Stolicy Apostolskiej. Papież Grzegorz IX rozwiązał spór mianując nowego kandydata Filipa de Nemours, a Bartolomeo wezwał do Rzymu i na konsystorzu 18 września 1227 mianował kardynałem prezbiterem S. Pudenziana. Rok później papież zadeklarował, że jego wybór na biskupa Chalons-sur-Marne był kanoniczny, jednak nie przywrócił go na to stanowisko i zatrzymał w Kurii. Podpisywał bulle papieskie między 23 września 1227 a 5 lipca 1230. W lipcu 1230 jest poświadczony jako audytor w sporze między opactwem Tre Fontane a kapitułą katedralną w Orbetello.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]