Bartolomeu de Gusmão

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bartolomeu de Gusmão
Bartolomeu Lourenço
Ilustracja
Bartolomeu Lourenço de Gusmão, malował Benedito Calixto
Data i miejsce urodzenia

1685
Santos

Data i miejsce śmierci

18 listopada 1724
Toledo

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

jezuici

Passarola - statek powietrzny skonstruowany przez Bartolomeo de Gusmão

Bartolomeu de Gusmão, urodzony Bartolomeu Lourenço (ur. w 1685, Santos-São Paulo (Brazylia), zm. 18 listopada 1724 w Toledo, (Hiszpania)) – portugalski duchowny i wynalazca, między innymi pierwszego w dziejach działającego pojazdu powietrznego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Został jezuitą w Bahia w wieku 15 lat, lecz opuścił zakon w 1701 roku. Udał się do Portugalii i znalazł mecenasa w Lizbonie - markiza d'Abrantes. Dokończył studia na uniwersytecie w Coimbra, zajmując się głównie matematyką i filologią, lecz otrzymał tytuł doktora prawa kanonicznego. Wyróżniał się świetną znajomością wielu języków i doskonałą pamięcią.

W roku 1709 wysłał petycje do króla Portugalii Jana V, prosząc o przywilej-patent na swój wynalazek pojazdu powietrznego i o zachowanie tego w ścisłej tajemnicy[1]. Zachowała się ta prośba i rysunek statku. Francesco Lana de Terzi twierdził, że pojazd był zbudowany na bazie barki rzecznej, zaopatrzonej w system rur, do których miało wlatywać powietrze. Statek miał też napęd śmigłowy w postaci miedzianych kul i magnesów. Publiczny test maszyny miał mieć miejsce 24 VI 1709 roku, lecz według większości źródeł Gusmao odwołał test z braku odpowiednich metali.

Poświadczona źródłowo jest próba jaką przeprowadził Gusmao 8 sierpnia 1709 w hallu Casa da India w Lizbonie, kiedy zaprezentował pierwszy w historii balon napełniany gorącym powietrzem[1]. Król nagrodził wynalazcę ofiarując mu katedrę profesorską w Coimbrze.

W latach 1713-1716 podróżował po Europie, patentując w Holandii swój wynalazek: "Sistema de lentes para assar carne ao Sol", atribuído ao padre Gusmão. Przez jakiś czas żył i pracował w Paryżu, gdzie spotkał swego brata Aleksandra, sekretarza ambasady portugalskiej we Francji.

Gusmao otrzymał miejsce w założonej w 1720 Academia Real da História Portuguesa jako jeden z jej 50 członków.

W roku 1722 został kapelanem dworskim. Zajmował się wynalazkami - balonem na gorące powietrze i projektem statku powietrznego, który miał być napędzany przez gaz zgromadzony w trójkątnej komorze. Śmierć uniemożliwiła mu dokończenie projektu. Opowieść o tym, że portugalska inkwizycja miała ścigać go z powodu jego wynalazków, jest najprawdopodobniej fałszywa, a przyczyna śledztwa musiała leżeć gdzie indziej. Gusmão uciekł do Hiszpanii i zmarł na gorączkę w Toledo.

W 2004 roku jego ciało przewieziono do Brazylii. Obecnie jest pochowany w Katedrze Metropolitalnej w São Paulo.

Pisma wydane przez Bartolomeu de Gusmão[edytuj | edytuj kod]

  • Manifesto summario para os que ignoram poderse navegar pelo elemento do ar (Krótki manifest do tych, którzy nie wierzą w możliwość żeglowania w powietrzu; 1709);
  • Varios modos de esgotar sem gente as naus que fazem agua (1710);
  • pisma z nabożeństw.

Adaptacje powieściowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Bolesław Orłowski: Groźba i nadzieja. Sensacje z dziejów techniki. Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 63-65. ISBN 83-203-0224-2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]