Barwienie van Giesona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Barwienie van Giesona – metoda barwienia stosowana w histologii, wykorzystująca kwas pikrynowy i kwaśną fuksynę. Metodę opracował i opisał jako pierwszy amerykański patolog Ira van Gieson.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jocelyn H. Bruce-Gregorios, M.D.: Histopathologic Techniques, JMC Press Inc., Quezon City, Philippines, 1974. ISBN 971-11-0853-4