Barwniak Ansorgiego
| Thysochromis ansorgii[1] | |||
| (Boulenger, 1901) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
Thysochromis | ||
| Gatunek |
barwniak Ansorgiego | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Barwniak Ansorgiego[3], barwniak pięcioplamy[4], pielęgnica pięcioplama[5] (Thysochromis ansorgii) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Thysochromis. Bywa hodowany w akwariach.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Tereny Afryki Zachodniej i zachodniej Afryki Środkowej – od dorzecza rzeki Agnéby w Wybrzeżu Kości Słoniowej po stan Cross River w Nigerii oraz dorzecza rzek Ogowe w Gabonie i Kouilou w Kongu.
Cechy morfologiczne[edytuj | edytuj kod]
Samiec jest intensywniej ubarwiony i jest większy od samicy. Dorasta do ok. 9 cm długości, niekiedy do 13 cm[6]. Ciało bocznie spłaszczone, po obu stronach ich zielononiebieskiego ciała, w jej środkowej części znajdują się ciemne plamy, po 5 z każdej strony. Brzuch czerwony, u samicy w okolicy płetwy odbytowej znajdują się lśniące łuski.
Płetwa grzbietowa i odbytowa wydłużona i ostro zakończona w kolorze zielonawym, z czerwonymi plamkami. W płetwie grzbietowej znajdują się 13–16 promieni twardych i 9–11 miękkich. Płetwa odbytowa pokryta jasnymi i ciemnymi plamkami posiada 3 promienie twarde oraz 7–9 miękkich. Płetwy brzuszne są dość długie w kolorze niebiesko-czerwonym.
Warunki hodowlane[edytuj | edytuj kod]
| Zalecane warunki w akwarium | |
|---|---|
| Zbiornik | średni do większego (60–100 l) |
| Temperatura wody | 24–26°C |
| Twardość wody | miękka, 5–19°n |
| Skala pH | 6–7,5 |
| pokarm | żywy i suchy |
Lubi przebywać wśród roślin (Lagarosiphon muscoideus, kabomba wodna czy Hygrophila polysperma).
Jest gatunkiem dość żarłocznym. Na pokarm dla tego gatunku składa się m.in.: rozwielitka, siekane mięso wołowe, rurecznik, płatki owsiane, płatkowane pokarmy sztuczne.
Rozród[edytuj | edytuj kod]
Pozycję dominującą na okres tarła przejmuje samica. Ikra składana w skalistych jamkach lub innych podobnych miejscach. Wpływając do takiej groty „do góry” brzuchem składa ikrę w liczbie około 150 sztuk. Z braku odpowiedniego miejsca może złożyć ją na liściach roślin.
Obowiązki opieki nad ikrą i narybkiem rodzice dzielą pomiędzy siebie[7].
Choroby[edytuj | edytuj kod]
Barwniak pięcioplamy jest podatny na zatrucia, szczególnie wrażliwy na to jest ich narybek.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Thysochromis ansorgii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Thysochromis ansorgii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Nazewnictwo ryb egzotycznych, AKWARIUM, Nr 1–2/70 (występuje pod synonimiczną nazwą Pelmatochromis ansorgii)
- ↑ H. Skrzyński, Barwniak pięcioplamy, AKWARIUM, Nr. 5/76. akwa-mania.mud.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973 (występuje pod synonimiczną nazwą łacińską Pelmatochromis annectens )
- ↑ Frey 1990 ↓, s. 270.
- ↑ Piotr Korzeniowski, Barwniaki, AKWARIUM, Nr. 4/80
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Hans Frey, Akwarium słodkowodne, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1990, ISBN 83-217-2777-8.
- H. Skrzyński, Barwniak pięcioplamy, AKWARIUM, Nr. 5/76. akwa-mania.mud.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- Thysochromis ansorgii. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 22 września 2011]