Batalion KOP „Berezwecz”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Batalion KOP "Berezwecz")
Batalion KOP „Berezwecz”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1937

Rozformowanie

1939

Nazwa wyróżniająca

„Berezwecz”

Organizacja
Kryptonim

123[a]

Dyslokacja

Berezwecz

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Batalion KOP „Berezwecz” – odwodowy pododdział piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozkazem dowódcy KOP z 23 lutego 1937 została zapoczątkowana pierwsza faza reorganizacji Korpusu Ochrony Pogranicza „R.3”[2]. Jej wynikiem było między innymi utworzenie batalionu odwodowego KOP „Berezwecz” [3]. Zarządzeniem dowódcy KOP gen. bryg. Jana Kruszewskiego w sprawie zmian w kwatermistrzostwie KOP, dniem 1 kwietnia 1939 utworzone zostało podkwatermistrzostwo batalionu[4]. Pod względem gospodarczym przydzielony został do batalionu KOP „Podświle”[4]. Tym samym zarządzeniem, z dniem 1 kwietnia 1939 utworzono w batalionie etat adiutanta w stopniu kapitana[5].

Batalion zmobilizowano w ramach mobilizacji częściowej zarządzonej 23 marca 1939[6] i przesunięto w rejon: Żywiec, Chabówka, Nowy Sącz[7]. Zmobilizowany batalion został włączony w struktury 1 Brygady Górskiej, jako I batalion 2 pułku piechoty KOP, dzieląc losy innych jednostek Armii Kraków (Bitwa pod Węgierską Górką).

Po odejściu batalionu przeznaczonego dla 1 Brygady Górskiej, garnizon i kadra jednostki w Berezweczu nie odtworzyła batalionu i skoncentrowała się na wsparciu organizacyjnym dla odtwarzanych batalionów „Łużki” i „Podświle”.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Siedziba batalionu, klasztor w Berezweczu

Dowództwo batalionu[8]

  • 1 kompania szkolna strzelecka[b]
    • drużyna gospodarcza
    • trzy plutony strzeleckie po trzy drużyny
  • 2 kompania szkolna strzelecka[c]
    • drużyna gospodarcza
    • dwa plutony po trzy drużyny
  • kompania szkolna ckm[d]
    • drużyna gospodarcza
    • dwa szkolne plutony ckm po trzy drużyny
    • 3 szkolny pluton broni towarzyszących

Stan osobowy[8]

  • oficerów – 12
  • podoficerów zawodowych – 29
  • podoficerów nadterminowych – 11
  • podoficerów i szeregowców służby zasadniczej – 346

Razem – 398 żołnierzy

Żołnierze batalionu[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy batalionu

Obsada personalna w marcu 1939[edytuj | edytuj kod]

Ostatnia „pokojowa” obsada personalna batalionu[13][f]:

  • dowódca batalionu – mjr Kazimierz Władysław Czarkowski
  • adiutant batalionu – por. Bohdan Antoni Zygfryd Beuth
  • kwatermistrz – vacat
  • oficer materiałowy – vacat
  • oficer płatnik – vacat
  • lekarz medycyny – kpt. dr Bolesław Węgrzynowski
  • dowódca plutonu łączności – por. Stanisław Mazur
  • dowódca 1 kompanii szkolnej strzeleckiej – kpt. Aleksander II Chrzanowski[g]
  • dowódca plutonu – por. Bawej Władysław
  • dowódca plutonu – por. Jarczewski Józef
  • dowódca 2 kompanii szkolnej strzeleckiej – por. Tadeusz Kade[h]
  • dowódca plutonu – por. Chyczewski Janusz Paweł
  • dowódca plutonu – por. Pietraszkiewicz Ryszard
  • dowódca kompanii szkolnej karabinów maszynowych – kpt. Mikołaj Krzyński[i]
  • dowódca plutonu – por. Szalay Jerzy Wacław
  • dowódca plutonu – por. Anioł Antoni Julian
  • dowódca plutonu – chor. Władysław Sak

Żołnierze batalionu – ofiary zbrodni katyńskiej[edytuj | edytuj kod]

Biogramy zamordowanych znajdują się na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego[17]

Nazwisko i imię stopień zawód miejsce pracy przed mobilizacją zamordowany
Szulikowski Józef podporucznik rezerwy nauczyciel kier. szkoły w Ahalmicy Katyń
Biały Tadeusz Edward podporucznik rezerwy Katyń
Kopaliński Franciszek podporucznik rezerwy urzędnik praca w samorządzie w Głebokiem Katyń
Mohl Andrzej podporucznik rezerwy handlowiec Izba Przemysłowo-Handlowa w Wilnie Katyń
Pietraszkiewicz Ryszard[18] porucznik żołnierz zawodowy Katyń
Wojnicz Franciszek podporucznik rezerwy nauczyciel szkoła w Pietkuniszkach Katyń
Wyrzykowski Mieczysław podporucznik rezerwy nauczyciel szkoła powszechna w Głębokiem Katyń
Lutyński Józef podporucznik rezerwy urzędnik Charków

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Zarządzenie szefa sztabu KOP ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna w sprawie używania w dowództwie KOP kryptonimów zamiast nazw jednostek KOP[1].
  2. Przemianowana z dotychczasowej szkolnej kompanii strzeleckiej pułku KOP „Głebokie”[9].
  3. Przemianowana z dotychczasowej kompanii odwodowej pułku KOP „Głebokie”[9].
  4. Przemianowana z dotychczasowej szkolnej kompanii ckm pułku KOP „Głebokie”[9].
  5. Kazimierz Włodzimierz Czarkowski, mjr piech., w KOP od 1932. Do marca 1939 dowódca baonu odwodowego KOP „Berezwecz”. We wrześniu 1939 dowódca I baonu piechoty 2 pułku piechoty KOP. Ranny w walkach z Niemcami pod Dachnowem 15 września 1939[10].
  6. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[14].
  7. Aleksander II Chrzanowski, kpt. piech., w KOP od 1936. Do marca 1939 dowódca 1 kompanii szkolnej baonu odwodowego KOP „Berezwecz”. W kampanii wrześniowej dowódca 1 kompanii piechoty I batalionu piechoty 2 pułku piechoty KOP[10].
  8. Tadeusz Kade, por. piech., w KOP od 1935. Do mobilizacji dowódca 2 szkolnej kompanii strzeleckiej baonu KOP odwodowego „Berezwecz”. We wrześniu 1939 dowódca 2 kompanii piechoty I batalionu piechoty 2 pułku piechoty KOP. Ranny w walkach z Niemcami 3 września 1939 pod Węgierską Górką[15].
  9. Mikołaj Krzyński (1902-1940), kpt. piech., w KOP od 1938. Do mobilizacji dowódca szkolnej kompanii ckm baonu odwodowego KOP „Berezwecz”. We wrześniu 1939 dowódca kompanii ckm I baonu 2 pułku piechoty KOP. Więzień obozu w Starobielsku. Zamordowany przez NKWD[16].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]