Batalion ON „Sosnowiec”
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1937 |
| Rozformowanie |
1939 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
kpt. Jan Piotr Komander |
| Ostatni |
kpt. Karol Staszkiewicz |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Skład | |
Sosnowiecki Batalion Obrony Narodowej (Batalion ON „Sosnowiec”) batalion piechoty typ specjalny nr 53[1] – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Batalion został sformowany w 1937 roku, w Sosnowcu, w składzie Górnośląskiej Brygady ON. Wiosną 1939 roku został przeformowany na etat batalionu ON typ III. Jednostką administracyjną dla Sosnowieckiego batalionu ON był 73 pułk piechoty w Katowicach. Ze względu na reorganizacje struktur ON na Śląsku, w batalionie ON „Sosnowiec” nastąpiła zmiana terenu działania batalionu z dniem 2 sierpnia 1939 przeniesiono kompanię ON „Chrzanów”, do formowanego batalionu ON „Chrzanów” w jej miejsce z batalionu ON „Tarnowskie Góry” przesunięto kompanię ON „Będzin”[2].
W dniach 24-25 sierpnia 1939 roku, zgodnie z planem mobilizacyjnym „W”, skład osobowy Sosnowieckiego batalionu ON stał się zawiązkiem dla batalionu piechoty typu specjalnego nr 53, mobilizowanego w alarmie, w grupie jednostek oznaczonych kolorem niebieskim przez Komendę Rejonu Uzupełnień Sosnowiec[3].
Baon piechoty nr 53 został włączony w skład 201 pułku piechoty jako II batalion.
Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]
Obsada personalna batalionu w marcu 1939 roku[4][a]:
- dowódca batalionu – kpt. Komander Jan Piotr (*)[b]
- dowódca 1 kompanii ON „Sosnowiec” – kpt. Bojanowski Tadeusz (*)[b]
- dowódca 2 kompanii ON „Sosnowiec” – kpt Bulka Antoni
- dowódca 3 kompanii ON „Chrzanów” – kpt adm. (piech.) Kałuziński Karol (*)[b]
Obsada 1 września 1939[7]:
- dowódca batalionu – kpt. Karol Staszkiewicz
- adiutant – ppor. rez. Tadeusz Kaszycki
- lekarz – ppor. rez. dr med. Tadeusz Sokołowski
- dowódca 1 kompanii (dawniej ON Sosnowiec I) – kpt. Tadeusz Bojanowski
- dowódca 2 kompanii (d. ON Sosnowiec II)– kpt. Karol Kałuziński
- dowódca 3 kompanii (d. ON Będzin) – kpt. Jan Grankowski
- dowódca kompanii ckm – por. Wojciechowski
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[5].
- ↑ a b c Gwiazdką oznaczono oficera, który pełnił jednoczenie więcej niż jedną funkcję[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 1104-1105.
- ↑ Skupień i Śliwa 2020 ↓, s. 18-19.
- ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 755.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 664.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VIII.
- ↑ Obrona Narodowa 1939 ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny "W". Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3.
- Władysław Steblik, Armia "Kraków" 1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1989, wyd. II, ISBN 83-11-07434-8.
- Batalion ON „Sosnowiec”. Obrona Narodowa II RP 1937-1939. Serwis poświęcony formacjom Obrony Narodowej II RP i Przysposobienia Wojskowego Konnego. [dostęp 2018-08-20].
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
- Piotr Skupień, Adam Śliwa: 55 Dywizja Piechoty Rezerwowa. Wielka Księga Piechoty Polskiej tom nr 45. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2020. ISBN 978-83-8164-328-3.