Batalion Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 7
 odznaka pamiątkowa | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1928 |
| Tradycje | |
| Rodowód |
Okręgowa Szkoła Podoficerska Nr 7 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Wilhelm Popelka |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
.jpg)
Batalion Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 7 – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP przeznaczony do szkolenia kandydatów na oficerów piechoty rezerwy.
Historia batalionu[edytuj | edytuj kod]
W listopadzie 1919, w ówczesnym Ostrowiu Łomżyńskim (obecnie Ostrów Mazowiecka), zorganizowany został Lotny Batalion Instruktorski[1]. Po zakończeniu sześciomiesięcznego szkolenia część oficerów i podoficerów przeniesiona została do Biedruska, jako kadra instruktorska Kompanii Podoficerów Nr 7. W listopadzie 1920, w trakcie II kursu, kompania przeniesiona została do Inowrocławia i przemianowana na Okręgową Szkołę Podoficerską Nr 7. W dniach 10-14 stycznia 1921 szkoła przemaszerowała do Śremu, swego nowego garnizonu, a w lipcu tego została zlikwidowana. Dzięki staraniom dowódcy szkoły i przychylnemu stanowisku dowódcy Okręgu Generalnego „Poznań”, w miejsce dotychczasowej szkoły, zorganizowany został nieetatowy pododdział – Wielkopolski Baon Szkolny Piechoty. 1 kwietnia 1922 przy batalionie zorganizowana została kompania aspirantów oficerskich, wkrótce przemianowana na klasę podchorążych, a po czterech tygodniach przekształcona w Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty przy Wielkopolskim Baonie Szkolnym Piechoty. 23 grudnia 1922 zakończony został II kurs podchorążych rezerwy piechoty. 30 września 1923 jednostka przeformowana została na nowy etat i przemianowana na Baon Szkolny Piechoty O.K. VII, początkowo w składzie dwóch kompanii szkolnych piechoty: podchorążych i podoficerów. W lipcu 1927 zlikwidowana została kompania szkolna podoficerów piechoty, a batalion przeformowany w Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 7.
9 sierpnia 1928 minister spraw wojskowych marszałek Józef Piłsudski rozkazem G. M. 13815 I. zatwierdził wzór i regulamin odznaki pamiątkowej Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 7[2].
W 1928 szkoła przemianowana została na Batalion Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 7, który pod względem organizacyjnym i wyszkolenia podporządkowany został dowódcy 17 Dywizji Piechoty, a pod względem administracyjnym dowódcy 68 Pułku Piechoty z Wrześni[3]. 1 lipca 1928 rozpoczęto szkolenie słuchaczy IX Kursu[3]. Po zakończeniu szkolenia podstawowego, słuchacze zorganizowani zostali w cztery kompanie strzeleckie i jedną kompanię karabinów maszynowych[3].
28 czerwca 1931 w Śremie odbyło się uroczyste odsłonięcie pomnika Pierwszego Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego, który powstał z inicjatywy dowódcy batalionu i słuchaczy XI Kursu Podchorążych, a zaprojektowany został przez kaprala z cenzusem inżyniera Stanisława Jańca[4]. W 1932, w miejsce baonu, przybyła z Grudziądza Szkoła Podoficerów Piechoty dla Małoletnich Nr 2.
Kadra batalionu[edytuj | edytuj kod]
- Dowódcy baonu
- kpt. Bohdan Jernajczyk z 57 pp (1921-1923)
- mjr Stanisław Siuda z 56 pp (cz.p.o. od 18 III 1923)
- mjr Edward Banaszak z 55 pp (od 10 V 1923)
- ppłk Wilhelm Popelka z 84 pp (od 30 VII 1928)
- Zastępca dowódcy
- mjr piech. Edward Żórawski (VII 1928 – I 1930)
- kpt. / mjr Kazimierz Derkacz (od 1930)[5]
Podchorążowie[edytuj | edytuj kod]
- Lucjan Fajer
- Adam Felczyński (XI Kurs)
- Aleksander Sałacki
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Szkoła Podchorążych Rezerwy
- Jednostki szkolne Wojska Polskiego
- Geneza nazwy miasta Ostrów Mazowiecka
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rocznik Pamiątkowy 1931 ↓, s. 7.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 22 z 9 sierpnia 1928, poz. 248.
- ↑ a b c Rocznik Pamiątkowy 1931 ↓, s. 10.
- ↑ Rocznik Pamiątkowy 1931 ↓, s. 12, 28.
- ↑ Rocznik Pamiątkowy 1931 ↓, s. 11.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik Pamiątkowy XI. Kursu Baonu Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr. 7 w Śremie 1930-1931. Józef Bendkowski (red.). Śrem: Nakładem Baonu Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr. 7 w Śremie, 1931.