Batalion Szkolny Podchorążych Rezerwy Piechoty
 Odznaka pamiątkowa SPR Piech. | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Władysław Muzyka |
| Ostatni |
ppłk Kazimierz Czarnecki |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Batalion Szkolny Podchorążych Rezerwy Piechoty – pododdział piechoty Wojska Polskiego szkolący kandydatów na oficerów rezerwy.
Historia batalionu[edytuj | edytuj kod]
Batalion został sformowany w 1935, w Zambrowie, na bazie zlikwidowanej Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty. W 1937 pododdział został rozformowany. W ciągu dwóch lat istnienia batalion wyszkolił 1043 podchorążych rezerwy.
Kadra batalionu[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy batalionu:
- ppłk piech. Władysław Wiktor Muzyka (1935)
- ppłk piech. Kazimierz Czarnecki (1935-1937)
Oficerowie:
- mjr piech. Rudolf Ksander - zastępca dowódcy batalionu
- mjr piech. Józef Kiczka - kwatermistrz
- por. int. Jan Piekarski - płatnik[2]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ustawa z dnia 9 kwietnia 1938 o powszechnym obowiązku obrony (Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220). W skład Sił Zbrojnych II RP wchodziły wojska lądowe nazywane ówcześnie wojskiem i Marynarka Wojenna. Wojsko składało się z jednostek organizacyjnych wojska stałego i jednostek organizacyjnych Obrony Narodowej, a także jednostek organizacyjnych Korpusu Ochrony Pogranicza.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 1 czerwca 1935, s. 51-52.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Łukasiak, Szkoła Podchorążych Rezerwy Piechoty, Wydawnictwo Ajaks, Pruszków 1999, ISBN 83-88773-68-2.