Battōdō
Battōdō (jap. 抜刀道 battō-dō; lub 抜刀術, battō-jutsu) – słowa w języku japońskim oznaczające "umiejętność dobywania miecza z pochwy w celu ugodzenia (cięcia) przeciwnika"[1].
Główny nacisk jest położony na ćwiczenia prawdziwym mieczem, zwanym shinken[2]. Polegają one na zadawaniu cięć w zrolowane słomiane maty – tameshi-giri[3]. Początek tej sztuki walki datuje się na przełom XIX i XX wieku, kiedy Japońska Cesarska Akademia Wojenna wprowadziła na nowo szkolenia z bojowego zastosowania miecza.
Battōdō czerpie bezpośrednio techniki z czasów wojen wewnętrznych w Japonii. W odróżnieniu od szkół iaidō główny nacisk położony jest na efektywność i realność technik przy uproszczeniu ruchów. Nie stosuje się także technik w siadzie wychodząc z założenia, że w pozycji siedzącej samuraj nigdy nie miał długiego miecza za pasem. Duży nacisk położony jest na kontrolowany sparring z użyciem drewnianego miecza bokutō, a także na praktykę tameshigiri. Głównym propagatorem battō-dō w Japonii był Taizaburō Nakamura.
Od kilkunastu lat działają federacje: japońska i amerykańska. W Polsce ta sztuka walki jest propagowana - z ramienia japońskiej federacji - przez Tomasza Piotrkowicza.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Shin-meikai koku-go jiten, Sanseido Co., Ltd. Tokyo 1974, str. 902
- ↑ Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary, Kenkyusha Ltd., Tokyo 1991, ISBN 4-7674-2015-6, str. 1551
- ↑ Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary, Kenkyusha Ltd., Tokyo 1991, ISBN 4-7674-2015-6, str. 1729
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- http://www.toyama-ryu.com
- [1]Szkoła Samurajów