Bazalia
Na mapach: 
49°43′04″N 26°28′15″E/49,717778 26,470833
49°43′04″N 26°28′15″E/49,717778 26,470833
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Rejon | |||
| Data założenia |
1570 | ||
| Populacja (2016) • liczba ludności |
| ||
| Nr kierunkowy |
+380 3844 | ||
| Kod pocztowy |
30650-30651 | ||
Położenie na mapie obwodu chmielnickiego  | |||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||
| 49°43′04″N 26°28′15″E/49,717778 26,470833
| |||
Bazalia (ukr. Базалія) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie w rejonie teofipolskim obwodu chmielnickiego. Położone nad rzeką Słucz.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Prywatne miasto szlacheckie, położone w województwie wołyńskim, w 1739 roku należało wraz z folwarkiem do klucza Bazalia Lubomirskich[2].
W 1899 roku w tutejszym kościele ślub wziął Wacław Lachert i Wanda z Lipskich, późniejsi rodzice słynnego architekta Bohdana Lacherta.
Podczas okupacji hitlerowskiej, w grudniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 400 osób. W czerwcu 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2016 року. Державна служба статистики України. Київ, 2016. стор.78
- ↑ Adam Homecki, Rozwój terytorialny latyfundium Lubomirskich (starszej gałęzi rodu) w latach 1581-1754, w: Studia Historyczne, rok V, zeszyt 3 (58), 1972, s. 437.
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1169.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Bazalia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 94.
- Bazalia na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
Osiedla typu miejskiego obwodu chmielnickiego
