Bazaltowa Góra
51°00′47″N 16°08′00″E/51,013056 16,133333 Wieża widokowa na Bazaltowej Górze | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
368 m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
| 51°00′47″N 16°08′00″E/51,013056 16,133333
| |
Bazaltowa Góra (niem. Breiteberg) – wzniesienie o wysokości 368 m n.p.m., w południowo-zachodniej Polsce, na Pogórzu Kaczawskim.
Wzniesienie położone jest na terenie Parku Krajobrazowego "Chełmy", w południowo-wschodniej części Pogórza Kaczawskiego, na Pogórzu Złotoryjskim, około 6,0 km na południowy zachód od Jawora w województwie dolnośląskim.
Niewielkie powulkaniczne wzniesienie, w kształcie małego stożka, o dość stromych zboczach, z wyraźnie podkreślonym wierzchołkiem, wznosi się na wschodniej krawędzi Wzgórz Złotoryjskich, przy wschodniej granicy Parku Krajobrazowego "Chełmy". Wzniesienie o zróżnicowanej budowie geologicznej, zbudowane z bazanitu mioceńskiego, który tworzy pokrywę lawową oraz wypełnia część komina dawnego wulkanu tarczowego o zasadowej lawie. Bazalt budujący wzniesienie jest spękany, tworzy regularne słupy. W niższej części zbocza zalegają warstwy utworów soliflukcyjnych, a u podnóża występują osady glacjalne, fluwioglacjalne. Oddzielność słupową bazaltów (bazanitów) widać doskonale w wyrobisku dawnego kamieniołomu na południowo-wschodnim zboczu góry. Podczas eksploatacji odsłonięto w centralnej części dawny komin wulkaniczny. U podnóża wyrobiska występuje rumosz skalny porośnięty w większości samosiewem. Na północny zachód od szczytu wzniesienia znajduje się drugi, bardziej zarośnięty kamieniołom bazaltu.
Wzniesienie porośnięte lasem liściastym z udziałem dębu, jarzębu szwedzkiego, brekinii, lipy i jawora. W runie występują m.in. storczyk bzowy, gnieźnik leśny, wawrzynek wilczełyko, przylaszczka pospolita, naparstnica zwyczajna a u podnóży goździk pyszny.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
W pobliżu szczytu prowadzi szlak turystyczny
czerwony - prowadzący wschodnim podnóżem z Bolkowa do Złotoryi,- obok wieży nad wyrobiskiem dawnej kopalni bazaltu położony jest punkt widokowy, z którego rozciąga się panorama na Równinę Chojnowską, Wzgórza Strzegomskie, Góry Sowie i Kamienne.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 7 Pogórze Kaczawskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2002, ISBN 83-85773-47-9
- Góry i Pogórze Kaczawskie. Skala 1:40.000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2004. wyd. II. ISBN 83-88049-02-X.
