Bazyliskus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bazyliskus
Flavius Basiliscus
Ilustracja
Solid Bazyliskusa
Cesarz bizantyński
Okres

od 475
do 476

Dane biograficzne
Dynastia

leońska

Data urodzenia

ok. 430

Data śmierci

476

Dzieci

Marek

Bazyliskus, Flavius Basiliscus (ur. ok. 430, zm. 476) – wódz rzymski i krótko panujący uzurpator na tronie cesarskim. Był bratem żony cesarza Leona I Weryny[1].

Dowodzona przez niego flota poniosła porażkę w bitwie z Wandalami koło przylądka Bon. Dzięki swoim koneksjom został cesarzem wschodniorzymskim w 475. Sprawował rządy przez dwadzieścia miesięcy. Był zwolennikiem monofizytyzmu. Jego żoną była Zenonis. Razem z nim panował jako współcesarz jego nieletni syn Marek. W sierpniu 476 cesarz Zenon powrócił do Konstantynopola i zesłał Bazyliskusa oraz jego rodzinę na małą wyspę, gdzie wszyscy ponieśli śmierć głodową.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hugh Elton: De Imperatoribus Romanis. 1998-06-10. [dostęp 2011-11-02].