Beata Rusinowska
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
27 czerwca 1967 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
działaczka kulturalna, polityk |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
posłanka na Sejm VI i VII kadencji (2010–2011, 2014–2015) |
| Partia | |
Beata Małgorzata Rusinowska z domu Siedlecka (ur. 27 czerwca 1967 w Żyrardowie) – polska samorządowiec, działaczka kulturalna i polityk, posłanka na Sejm VI i VII kadencji (2010–2011, 2014–2015).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w Żyrardowie, następnie zaś studia na Wydziale Humanistycznym Wyższej Szkoły Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach. Jest absolwentką studiów podyplomowych z dziedziny kierowania instytucjami samorządowymi i organizacjami pozarządowymi (na Uniwersytecie Warszawskim) oraz z dziedziny kontroli administracji (w Wyższej Szkole Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku).
Od 1989 zatrudniona w ZDK „Resursa”, następnie zaś w Centrum Kultury w Żyrardowie, w tym jako jego dyrektor. W 1990 uzyskała mandat radnej Żyrardowa z ramienia Komitetu Obywatelskiego, następnie zasiadała w radzie powiatu żyrardowskiego z rekomendacji Unii Wolności (1998–2002) oraz Platformy Obywatelskiej (2002–2010), będąc jednocześnie przewodniczącą rady powiatu (2002–2008).
W wyborach parlamentarnych w 2007 bez powodzenia startowała do Sejmu z ramienia PO[1], mandat uzyskała w wyniku jego zrzeczenia się przez posła Andrzeja Nowakowskiego w związku z jego wyborem na urząd prezydenta Płocka w wyborach samorządowych w 2010. W wyborach w 2011 bez powodzenia ubiegała się o reelekcję[2]. Pozostała na stanowisku dyrektora Centrum Kultury. W 2013 została przewodniczącą Platformy Obywatelskiej w powiecie żyrardowskim[3].
W wyborach europejskich w 2014 bez powodzenia startowała z mazowieckiej listy Platformy Obywatelskiej. 5 czerwca tegoż roku powróciła do Sejmu, obejmując mandat zwolniony przez Julię Piterę. W czerwcu 2014 została zgłoszona przez lokalne struktury partyjne jako kandydatka PO na prezydenta Żyrardowa w wyborach samorządowych w 2014[4] (nie uzyskała wyboru na ten urząd). W 2015 nie została wybrana na kolejną kadencję Sejmu. W 2017 została dyrektorką Dzielnicowego Ośrodka Kultury na warszawskim Ursynowie[5]. W 2018 bezskutecznie kandydowała na radną województwa z listy Koalicji Obywatelskiej[6]. W wyborach w 2019 i 2023 kandydowała ponownie do Sejmu[7][8]. W 2024 wybrano ją do rady powiatu VII kadencji[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2015-06-04].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-04].
- ↑ Sprzedaż Rewala niczego nie załatwi. zyroskop.info.pl, 13 listopada 2013. [dostęp 2015-06-04].
- ↑ PO nie chce już Wilka. zyroskop.info.pl, 27 czerwca 2014. [dostęp 2015-06-04].
- ↑ Sławek Kińczyk: „Caryca” z Żyrardowa będzie rządzić domem kultury. haloursynow.pl, 13 października 2017. [dostęp 2017-10-14].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-10-24].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-16].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-04-10].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2015-06-04].
- Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2015-06-04].