Beibis Mendoza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Beibis Mendoza
Pseudonim

”Candela”

Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1974
Arboletes

Obywatelstwo

Kolumbia

Wzrost

163 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

junior musza

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

34

Zwycięstwa

30

Przez nokauty

24

Porażki

4

Beibis Antonio Mendoza (ur. 20 czerwca 1974 w Arboletes) – kolumbijski bokser, były mistrz świata WBA w wadze junior muszej.

Kariera amatorska[edytuj | edytuj kod]

W 1996 roku startował na igrzyskach olimpijskich w Atlancie. W pierwszym pojedynku pokonał Kanadyjczyka Domenica Figliomeniego, zwyciężając 12:1. Kolumbijczyk odpadł w 1/16 finału, przegrywając z Ołehiem Kyriuchinem[1].

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Jako zawodowiec zadebiutował 1 listopada 1996 roku. W debiucie znokautował w 2 rundzie Pedro Rodrigueza. Do końca 1999 roku wygrał kolejne 22 walki, z których 19 zakończył przed czasem i zdobywając mistrzostwo kraju w wadze junior muszej.

12 sierpnia 2000 roku zmierzył się z Rosendo Alvarezem o mistrzostwo świata WBA. Alvarez otrzymał 2 ostrzeżenia za uderzenia poniżej pasa, ale w siódmej rundzie zrobił to po raz kolejny i został zdyskwalifikowany. Walkę sędziował Mitch Halpern, który 8 dni po walce popełnił samobójstwo.

3 marca 2001 roku doszło do rewanżu obydwu bokserów. Tym razem Alvarez zwyciężył niejednogłośnie na punkty (115-112, 114-113, 113-114) i zadał Menodzie pierwszą porażkę w karierze. 31 marca 2003 roku doszło do ich trzeciego spotkania. Alvarez obronił po raz kolejny tytuł WBA, pokonując niejednogłośnie na punkty Mendozę[2].

15 listopada 2003 roku zmierzył się z byłym mistrzem świata, Koreańczykiem Yo-Sam Choi o tymczasowe mistrzostwo świata WBA. Mendoza zwyciężył przez jednogłośną decyzję, posyłając rywala na deski w 3 rundzie[3].

2 października 2004 roku doszło do jego czwartego pojedynku z Rosendo Alvarezem, ale stawką walki nie był żaden tytuł mistrzowski. Ponownie Alvarez zwyciężył przez niejednogłośną decyzję. Na ring powrócił jeszcze 29 kwietnia 2005 roku, by zmierzyć się z Roberto Vasquezem o pas WBA. Mendoza został znokautowany w 10 rundzie i zakończył karierę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]