Ben Youngs
 Youngs podczas Pucharu Świata (2011) | |||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Benjamin Ryder Youngs[1] | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 września 1989 | ||||||||||||||||||||
| Wzrost |
178 cm[2] | ||||||||||||||||||||
| Masa ciała |
92 kg[2] | ||||||||||||||||||||
| Rugby union | |||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Reprezentacja narodowa[b] | |||||||||||||||||||||
| rugby union | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| rugby 7 | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Ben Youngs (ur. 5 września 1989 w Cawston[1][3]) – angielski rugbysta występujący na pozycji łącznika młyna. Reprezentant kraju, trzykrotny uczestnik i srebrny medalista pucharu świata.
Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]
Youngs grę w rugby zaczynał od drużyny North Walsham R.F.C., jednak w 2006 roku trafił do akademii Leicester Tigers[2]. Kiedy 24 kwietnia 2007 roku zadebiutował w ligowym spotkaniu z Bristol Rugby, został najmłodszym zawodnikiem Tygrysów w historii ligi[3]. Wciąż nie mając ukończonych 18 lat, zagrał też w finale English Premiership w 2007 roku, w którym drużyna z Leicester mierzyła się z Gloucester Rugby[2][3]. Zespół Youngsa zwyciężył wówczas 44–16[4].
Rok później Tygrysy ponownie dotarły do finału ligi, gdzie jednak nie udało im się powtórzyć sukcesu sprzed roku – bez udziału Youngsa przegrały z London Wasps 16–26[5]. Jeszcze mniej udane dla graczy drużyny ze środkowej Anglii były występy w Pucharze Heinekena, gdyż nie zdołali przejść fazy grupowej[6]. Młody łącznik młyna wystąpił w czterech spośród sześciu spotkań swojego zespołu[7]. W ligowym sezonie 2008/2009 Youngs wciąż był jedynie rezerwowym (ani razu nie wyszedł w pierwszym składzie); nie znalazł się również w kadrze na wygrany jednym punktem mecz finałowy przeciw London Irish[8]. Niemal równie udany dla Tigers okazał się sezon w Pucharze Heinekena, w którym dopiero w finale ulegli irlandzkiemu zespołowi Leinster Rugby 16–19[9]. W rozgrywkach tych Ben ponownie nie odegrał większej roli, wystąpił w zaledwie dwóch spotkaniach[7].
Zawodnikiem pierwszego składu Youngs został dopiero rok później, w sezonie 2009/2010, kiedy wykorzystał spowodowaną kontuzją kolana przerwę w grze dotychczasowej „dziewiątki” Leicester, Harry’ego Ellisa[10][11]. Wystąpił w 24 meczach ligowych[7], a dobra forma sprawiła, że został okrzyknięty odkryciem sezonu[2]. Prowadzeni przez niego Tigers dotarli aż do wielkiego finału, w którym z rezultatem 33–27 rozprawili się z Saracens. Jedno z przyłożeń w tym meczu zdobył właśnie Ben Youngs[12]. Sukcesy w rodzimej lidze nie przeniosły się jednak na dobrą postawę w rozgrywkach kontynentalnych. W Pucharze Heinekena gracze Leicester po raz kolejny odpali już w pierwszej rundzie, nie będąc w stanie zbliżyć się do osiągnięcia sprzed roku[13].
Ligowy sezon 2010/2011 to kolejne dobre występy Tygrysów, którzy po raz siódmy z rzędu zdołali dotrzeć do finału. Rywalem ponownie okazał się być podlondyński zespół Saracens, jednak tym razem historia nie powtórzyła się i to Sarries mogli cieszyć się z pierwszego w swojej historii złota[14]. W Pucharze Heinekena tym razem Tygrysy zdołały wyjść z grupy, jednak już w ćwierćfinale wpadły na zespół Leinster, który na Aviva Stadium zwyciężył różnicą siedmiu punktów[15].
Sezon 2011/2012 rozpoczął się równocześnie z otwarciem Pucharu Świata w Nowej Zelandii, co oznaczało, że część zawodników (w tym Youngs) nie mogła brać udziału w spotkaniach klubowych. Ben, który jeszcze w czerwcu musiał przejść operację kolana, zdążył się jednak wykurować przed rozpoczęciem rozgrywek[2]. Te przyniosły zespołowi Leicester kolejny finał English Premiership, jednak, co nie zdarzyło się dotąd, drugi z rzędu przegrany. Pogromcą Tigers okazała się być drużyna Harlequins, która zwyciężyła 30–23[16]. Ponowne rozczarowanie kibicom z Leinster przyniosła także kolejna edycja Pucharu Heinekena, w której ich ulubieńcy raz jeszcze nie zdołali przebrnąć pierwszej fazy grupowej[17][18].
Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]
Ben w sezonie 2006/2007 był członkiem Narodowej Akademii Juniorów (Junior National Academy), w której występował na pozycjach łącznika ataku, środkowego ataku oraz obrońcy[2].
W 2008 roku był członkiem kadry do lat 20, która zdobyła młodzieżowy tytuł Wielkiego Szlema[19]. W tym samym roku został najmłodszym członkiem drużyny na rozgrywane w Walii Mistrzostwa Świata Juniorów[2]. Youngs wystąpił w czterech spotkaniach[20], a młodzi Anglicy dopiero w finale ulegli Nowozelandczykom[21]. Niemal identycznie zakończyła się kolejna edycja mistrzostw (w 2009 roku), którą rozegrano w Japonii. W finale ponownie spotkały się drużyny z Nowej Zelandii i Anglii, i ponownie lepsi okazali się gracze z południowej półkuli[22]. W swoim drugim turnieju Youngs był już zawodnikiem pierwszego składu, zdobywając 4 przyłożenia w 9 rozegranych meczach[23].
Również w 2009 roku trafił do reprezentacji siódemek, z którą wziął udział w IRB Sevens World Series. Swój pierwszy mecz rozegrał podczas turnieju w Hongkongu[2]. W styczniu kolejnego roku zadebiutował w barwach England Saxons (drugiej reprezentacji) w wygranym meczu ze swoim irlandzkim odpowiednikiem (Irlandia A)[2][24].
Youngs szansę występu w seniorskiej drużynie Anglii otrzymał już 13 marca 2010 roku w meczu ze Szkocją na Murrayfield[1]. Po raz pierwszy w podstawowym ustawieniu zagrał w czerwcu tego samego roku z Australią. W tym zakończonym jednopunktowym zwycięstwem Anglików spotkaniu, Youngs zdobył swoje pierwsze przyłożenie wśród seniorów na arenie międzynarodowej, kiedy po dobrze rozegranym wrzucie z autu oraz zamarkowanym podaniu, młody łącznik młyna dopadł do linii punktowej[1][2]. W listopadzie tego samego roku, kiedy ekipa Australii przyjechała do Anglii, Youngs został okrzyknięty zawodnikiem spotkania. W nim swoją dobrą grę podkreślił inteligentnym podaniem, które w rezultacie otworzyło Chrisowi Ashtonowi drogę do widowiskowego, 85-metrowego biegu na pole punktowe[2].
Laparoskopia lewego kolana, której Youngs poddał się w czerwcu 2011 roku, podała w wątpliwość jego występy podczas nowozelandzkiego Pucharu Świata, jednak okazało się, że łącznik młyna Leicester Tigers zdążył dojść do pełnej sprawności jeszcze przed turniejem[2]. W pierwszym meczu z Argentyną, Ben wchodząc z ławki rezerwowych, zdobył przyłożenie, a postawa na boisku pozwoliła mu na zajęcie miejsca w pierwszym składzie do końca Pucharu. Anglicy odpadli jednak w ćwierćfinale, nie spełniając pokładanych w nich nadziei[1][25].
Zniżka formy na początku 2012 roku spowodowała, że Youngs, choć na dwa pierwsze mecze Pucharu Sześciu Narodów wychodził w wyjściowym zestawieniu, to pozostałe trzy rozpoczynał na ławce rezerwowych[1]. W czerwcu, w meczu ze Springboks na Ellis Park w Johannesburgu zdobył dwa przyłożenia, stając się pierwszym Anglikiem, który dokonał tej sztuki przeciw RPA od blisko dekady[2]. W tym samym meczu doznał jednak kontuzji ramienia, która wykluczyła go z gry na trzy miesiące[1][2]. Po odzyskaniu pełnej sprawności, w listopadzie tego samego roku zaliczył swój 25 mecz w kadrze w spotkaniu z Fidżi[2].
W 2019 roku brał udział w Pucharze Świata, podczas którego reprezentacja Anglii dotarła do finału. W nim jednak 12:32 uległa Południowej Afryce[26][27].
Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Młody Zawodnik Sezonu 2008/2009 według zawodników Tigers[28],
- Zawodnik Sezonu 2009/2010 według zawodników Tigers[3],
- Młody Zawodnik sezonu 2009/2010 według kibiców[3],
- Młody Zawodnik sezonu 2009/2010 według Stowarzyszenia Graczy Rugby (Rugby Players' Association)[3][29],
- Odkrycie Sezonu 2009/2010 w Premiership (nazywane też Młodym Zawodnikiem Sezonu)[2][30].
Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]
Starszy brat Bena, Tom, także jest reprezentantem Anglii w rugby. Występuje na pozycji młynarza. Obaj są synami Nicka Youngsa, byłego łącznika młyna Leicester Tigers i angielskiej kadry[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Ben Youngs. ESPN Scrum. [dostęp 2012-12-07]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Ben Youngs. Rugby Football Union. [dostęp 2012-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-10)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Ben Youngs. Leicester Tigers. [dostęp 2012-12-07]. (ang.).
- ↑ Gloucester 16 44 Leicester. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 2007. [dostęp 2012-12-07]. (ang.).
- ↑ Julian Shea: Guinness Premiership final. BBC, 2008-05-31. [dostęp 2012-12-07]. (ang.).
- ↑ 2007-2008 - Heineken Cup Pools [wersja archiwalna]. European Rugby Cup. [dostęp 2012-12-07]. (ang.).
- ↑ a b c Player statistics Youngs Ben - club stats. It's Rugby. [dostęp 2012-12-07]. (ang.).
- ↑ Bryn Palmer: Leicester 10-9 London Irish. BBC, 2009-05-16. [dostęp 2012-12-07]. (ang.).
- ↑ James Standley: Leicester 16-19 Leinster. BBC, 2009-05-23. [dostęp 2012-12-07]. (ang.).
- ↑ Ben Youngs beats Harry Ellis in race for Leicester Tigers' starting spot. This is Leicestershire, 2010-02-10. [dostęp 2012-12-07]. (ang.).
- ↑ Ben Youngs keeps Leicester’s hopes alive as Harry Ellis watches. Rugby Arena, 2009-12-21. [dostęp 2012-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
- ↑ James Standley: Leicester 33-27 Saracens. BBC, 2010-05-29. [dostęp 2012-12-07]. (ang.).
- ↑ 2009-2010 - Heineken Cup Pools [wersja archiwalna]. European Rugby Cup. [dostęp 2012-12-07]. (ang.).
- ↑ Leicester 18-22 Saracens. BBC, 2011-05-28. [dostęp 2012-12-07]. (ang.).
- ↑ Leinster 17-10 Leicester. BBC, 2010-04-09. [dostęp 2012-12-07]. (ang.).
- ↑ Adam Jones: Harlequins 30-23 Leicester. BBC, 2012-05-26. [dostęp 2012-12-07]. (ang.).
- ↑ Michael Aylwin: Leicester take their time to beat Aironi while Clermont knock them out. [w:] The Guardian [on-line]. 2012-01-21. [dostęp 2012-12-07]. (ang.).
- ↑ Leicester 33-6 Aironi. BBC, 2012-01-21. [dostęp 2012-12-07]. (ang.).
- ↑ Grand Slam glory for England Under 20s. Rugby Football Union, 2008-03-14. [dostęp 2012-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-23)]. (ang.).
- ↑ Ben Youngs. Międzynarodowa Rada Rugby, 2008. [dostęp 2012-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-11)]. (ang.).
- ↑ 2008 IRB Junior World Championship - Final. Międzynarodowa Rada Rugby, 2008-06-22. [dostęp 2016-03-22]. (ang.).
- ↑ 2009 IRB Junior World Championship - Final. Międzynarodowa Rada Rugby, 2009-06-21. [dostęp 2016-03-22]. (ang.).
- ↑ Ben Youngs. Międzynarodowa Rada Rugby, 2009. [dostęp 2012-12-07]. (ang.).
- ↑ Robert Kitson: England Saxons edge out Ireland A as youth triumphs over experience. [w:] The Guardian [on-line]. [dostęp 2012-12-07]. (ang.).
- ↑ Ben Youngs. Międzynarodowa Rada Rugby, 2011. [dostęp 2012-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-12)]. (ang.).
- ↑ England men announce squad for Rugby World Cup. Rugby Football Union. [dostęp 2019-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-11)]. (ang.).
- ↑ Robert Kitson, Rugby World Cup: South Africa surge to glory as England fall short, „The Guardian”, 2 listopada 2019 [zarchiwizowane z adresu 2020-03-07] (ang.).
- ↑ Vesty lands players' award. Leicester Tigers, 2009-05-08. [dostęp 2012-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-19)]. (ang.).
- ↑ Youngs wins players' vote. Leicester Tigers, 2010-05-27. [dostęp 2012-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
- ↑ Aviva Premiership Rugby Award Winners. English Premiership, 2012-05-08. [dostęp 2012-12-07]. (ang.).
| Młyn |
|
|---|---|
| Atak | |
| Trener |
| Młyn |
|
|---|---|
| Atak | |
| Trener |