Bernard Goldstein

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bernard Goldstein (ur. 1889 w Siedlcach, zm. 7 grudnia 1959 w Nowym Jorku) – polski polityk żydowskiego pochodzenia, jeden z liderów organizacji Bund.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W wieku 16 lat został członkiem żydowskiej robotniczej organizacji Bund. W okresie od 1905 - 1917 wiele lat spędził w więzieniach od Warszawy po Syberię. Wziął udział w rewolucji październikowej w roku 1917. Do Warszawy powrócił w roku 1919. W niepodległej Polsce był szanowanym organizatorem organizacji robotniczych i związków zawodowych. W 1940 trafił do getta warszawskiego, gdzie organizował pomoc potrzebującym. Po ucieczce z getta brał udział w walce konspiracyjnej na terenie Warszawy.

Emigrował z Polski do USA w roku 1945. W książce Five Years in the Warsaw Ghetto opisał życie panujące w getcie oraz heroiczną walkę żydowskich żołnierzy. Jego autorytet w kierownictwie Bundu jakim się cieszył przed wojną oraz pozycja w żydowskim podziemiu w okresie wojny, określiła go we współczesnej światowej historiografii mianem kronikarza ostatnich godzin żydowskiej Warszawy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bernard Goldstein. Five Years in the Warsaw Ghetto. 2005. AK Press. stron 200. ISBN 978-1-904859-05-5. (I wyd. Dolphin, Doubleday. New York, 1961)
  • Bernard Goldstein 20 Years with the Jewish Labor Bund in Warsaw: 1919-1939. New York: Farlag Unser Tsait,1960
  • Bernard Goldstein, Die Sterne sind Zeugen, Beate Klarsfeld, Freiburg: Ahriman-Verl., 1992, ISBN 3-922774-69-5, OCLC 830144548.