Beta Arietis

Sheratan
	β Arietis
	; Położenie w gwiazdozbiorze
	Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Baran
Rektascensja	01h 54m 38,411s
Deklinacja	+20° 48′ 28,91″
Paralaksa (π)	0,05560 ± 0,00058″
Odległość	58,66 ± 0,86 ly; 17,99 ± 0,26 pc
Wielkość obserwowana	2,65m
Ruch własny (RA)	98,74 ± 0,71 mas/rok
Ruch własny (DEC)	−110,41 ± 0,47 mas/rok
Prędkość radialna	−3,10 ± 0,15 km/s
	Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy	biała gwiazda ciągu głównego, spektroskopowo podwójna
Typ widmowy	kA4hA5mA5Va
Masa	2,00 / 1,02 M☉
Wielkość absolutna	1,38m
Jasność	22 L☉
Temperatura	8200 K
Alternatywne oznaczenia
	Oznaczenie Flamsteeda: 6 Arietis
	2MASS: J01543840+2048291
	Bonner Durchmusterung: BD +20°306
	Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 66
	Boss General Catalogue: GC 2309
	Katalog Gliesego: GJ 80
	Katalog Henry’ego Drapera: HD 11636
	Katalog Hipparcosa: HIP 8903
	Katalog jasnych gwiazd: HR 553
	SAO Star Catalog: SAO 75012
	Sharatan, Al Sharatain, CCDM 01546+2048, GCTP 394.00

Beta Arietis (Sheratan, β Ari) – druga co do jasności, niebieskobiała^[4], gwiazda w gwiazdozbiorze Barana (wielkość gwiazdowa: 2,65^m), odległa od Słońca o około 59 lat świetlnych.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Gwiazda ta ma tradycyjną nazwę Sheratan, która wywodzi się z języka arabskiego, wyrażenie ‏الشراطان‎ aš-šarāţān oznacza „dwie rzeczy”. Nazwa ta utraciła swoje pierwotne znaczenie, oryginalnie odnosiła się do dwóch gwiazd, Beta Arietis i Gamma Arietis (Mesarthim). Grupa robocza Międzynarodowej Unii Astronomicznej do spraw uporządkowania nazewnictwa gwiazd zatwierdziła użycie nazwy Sheratan dla określenia tej gwiazdy^[5].

Właściwości fizyczne[edytuj | edytuj kod]

Jest to układ spektroskopowo podwójny, w skład którego wchodzą Beta Arietis A i Beta Arietis B. Składniki te udało się rozdzielić za pomocą interferometrii. Towarzysz B okrąża większy w czasie 106,9973 dnia po bardzo wydłużonej orbicie o mimośrodzie 0,892^[6]. Cały układ świeci około 22 razy jaśniej od Słońca^[2].

Większy składnik (Beta Arietis A) należy do typu widmowego A5. Temperatura jej powierzchni to około 8200 K. Masa tej gwiazdy jest dwa razy większa od masy Słońca. Wyświeca ona 95% promieniowania emitowanego przez układ. Jej towarzysz, Beta Arietis B to gwiazda o typie widmowym G i masie 1,02 masy Słońca. Ze względu na dużą ekscentryczność orbit gwiazdy zbliżają się na odległość 0,08 au i oddalają na 1,2 au^[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Beta Arietis w bazie SIMBAD (ang.)
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Jim Kaler: SHERATAN (Beta Arietis). [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2017-02-04]. (ang.).
↑ Obliczona na podstawie wielkości obserwowanej i paralaksy
↑ Ian Ridpath: Gwiazdy i planety. Przewodnik Collinsa. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza Sp. z o.o., 2010, s. 86-87. ISBN 978-83-7073-928-7.
↑ EricE. Mamajek EricE. i inni, Bulletin of the IAU Working Group on Star Names, t. 2, Międzynarodowa Unia Astronomiczna, październik 2016, s. 9 .
↑ Sheratan. Alcyone ephemeris. [dostęp 2017-02-04]. (ang.).

[simbad-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Beta Arietis w bazie SIMBAD (ang.)

[kaler-2] Jim Kaler: SHERATAN (Beta Arietis). [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2017-02-04]. (ang.).

[3] Obliczona na podstawie wielkości obserwowanej i paralaksy

[gwiazda-4] Ian Ridpath: Gwiazdy i planety. Przewodnik Collinsa. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza Sp. z o.o., 2010, s. 86-87. ISBN 978-83-7073-928-7.

[iau-5] EricE. Mamajek EricE. i inni, Bulletin of the IAU Working Group on Star Names, t. 2, Międzynarodowa Unia Astronomiczna, październik 2016, s. 9 .

[alcyone-6] Sheratan. Alcyone ephemeris. [dostęp 2017-02-04]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]