Bhasarwadźńa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bhasarwadźńa (sanskr. Bhāsarvadźńa)(ok. 860-920) - filozof indyjski. Znaczący reprezentant nurtu njaja powiązany z Kaszmirem. Określany był jako paśupataćarjanga (wąż i mistrz paśupatów)[1].

Autor dzieł [2]:

  • Njajasara
  • Njajabhuszana

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 3,1,2. W: Piotr Balcerowicz: Historia klasycznej filozofii indyjskiej. Część pierwsza: początki, nurty analityczne i filozofia przyrody. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2003, s. 220, seria: Świat Orientu. ISBN 83-88938-55-X.
  2. 3,1,2. W: Piotr Balcerowicz: Historia klasycznej filozofii indyjskiej. Część pierwsza: początki, nurty analityczne i filozofia przyrody. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2003, s. 229, seria: Świat Orientu. ISBN 83-88938-55-X.