Biała księga dialogu międzykulturowego
Biała księga dialogu międzykulturowego – dokument Rady Europy przyjęty podczas posiedzenia tej rady w dniach 6–7 maja 2008 przez ministrów spraw zagranicznych 47 krajów członkowskich Rady[1].
Dokument zawiera propozycje promocji idei dialogu międzykulturowego, poszanowania i wzajemnego zrozumienia bazującego na wartościach, którymi kieruje się Rada Europy[1]. Jest rozwinięciem tzw. Deklaracji warszawskiej z 2005, która zawierała różne zadania, np. promowanie projektów międzykulturowych i tworzenie sieci szkół politologicznych mających za cel promowanie fundamentalnych wartości europejskich[2].
Podejście międzykulturowe zapewniać ma według autorów przyszłościowy model zarządzania różnorodnością kulturową. Autorzy proponują koncepcję opartą na indywidualnej godności ludzkiej (obejmującą jednak tylko wspólne człowieczeństwo i wspólne przeznaczenie). Według twórców zaistnienie tożsamości europejskiej (jeśli do tego dojdzie), będzie oparte na wspólnych fundamentalnych wartościach, szacunku dla wspólnego dziedzictwa i różnorodności kulturowej, jak również szacunku dla równej godności każdej jednostki. Dialog międzykulturowy posiada w tym zakresie kluczową rolę – pozwala zapobiec podziałom etnicznym, religijnym, językowym i kulturowym. Umożliwia rozwój, radzenie sobie z tożsamościowymi odmiennościami w sposób konstruktywny i demokratyczny, w oparciu o podzielane przez wszystkich wartości uniwersalne[3]. Według zapisów księgi, debata publiczna musi szanować różnorodność kulturową. Publiczne wypowiedzi rasistowskie, ksenofobiczne lub dotyczące innej formy nietolerancji, niezależnie od tego czy wypowiedziane zostały przez indywidualne osoby w urzędach państwowych, czy przez członków społeczeństwa obywatelskiego, powinny zostać odrzucone i potępione, w zgodzie z odpowiednimi zapisami Europejskiej konwencji praw człowieka[4]. W dokumencie tym zwrócono szczególną uwagę na konieczność pogłębiania spójności społecznej w drodze promowania wielokulturowości (rozdział 1.4, paragraf 24 mówi: W rozumieniu Rady Europy spójność społeczna to zdolność społeczeństwa do zapewnienia pomyślności wszystkim swym członkom, przy jednoczesnym zminimalizowaniu nierówności i unikaniu polaryzacji. Spójne społeczeństwo jest wspólnotą ludzi wolnych, którzy pomagają sobie nawzajem i osiągają wspólne cele za pomocą demokratycznych środków)[2].
W księdze zawarto pięć strategii promujących dialog międzykulturowy, m.in. zadania edukacyjne mające na celu wychowanie tzw. obywateli międzykulturowych[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Narodowe Centrum Kultury, Biała Księga Dialugo Międzykulturowego
- ↑ a b c Ośrodek Rozwoju Edukacji, Autobiografia spotkań międzykulturowych
- ↑ Zagranica.org, Przewodnik po edukacji globalnej. [dostęp 2018-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-11)].
- ↑ Zastępcy Ministrów, Dokumenty KM, CM(2010)4 add3 rev2 29 marca 2010. [dostęp 2018-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 października 2018)].