Biała Hańcza
| ||||||||||||||||||||||||||||
| Kontynent | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Państwo | ||||||||||||||||||||||||||||
| Lokalizacja | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rzeka | ||||||||||||||||||||||||||||
| Długość | 60 km | |||||||||||||||||||||||||||
| Powierzchnia zlewni |
791 km² | |||||||||||||||||||||||||||
| Średni przepływ |
5 m³/s przy ujściu | |||||||||||||||||||||||||||
| Źródło | ||||||||||||||||||||||||||||
| Miejsce | jezioro Hańcza | |||||||||||||||||||||||||||
| Wysokość |
130 m n.p.m. | |||||||||||||||||||||||||||
| Współrzędne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Ujście | ||||||||||||||||||||||||||||
| Recypient | Niemen | |||||||||||||||||||||||||||
| Wysokość |
87 m n.p.m. | |||||||||||||||||||||||||||
| Współrzędne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Mapa | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Litwy  | ||||||||||||||||||||||||||||
Biała Hańcza (lit. Baltoji Ančia) – rzeka w południowej części Litwy. Swój początek bierze wypływając z jeziora Hańcza w rejonie łoździejskim (Lazdijai), na terenie Wiejsiejskiego Parku Regionalnego. Początkowo rzeka płynie na południowy zachód, jednak po minięciu miasta Kopciowo (Kapčiamiestis) skręca na wschód. W dalszym swoim biegu tworzy sztuczny zbiornik Biała Hańcza powstały poprzez spiętrzenie rzeki przez elektrownię wodną. Następnie płynie na południowy wschód, po czym kończy swój bieg uchodząc do Niemna na granicy z Białorusią. Do początku XX w. rzeka stanowiła granicę między osadnictwem polskim i litewskim[1].
Rzeka osiąga długość 60 km, zaś jej dorzecze to 791 km². Tworzy 300–500-metrową dolinę. Sama rzeka mierzy 8–12 metrów szerokości w biegu górnym oraz 15–20 metrów w biegu dolnym. Średnioroczny przepływ wody przy ujściu to 5 m³/s[2].
Dopływy Białej Hańczy to:
- Nieda (P),
- Neviedė (L),
- Stirta (L),
- Seira (L).
Szlak Białej Hańczy jest popularnym miejscem uprawiania turystyki kajakowej. Ze względu na dość powolny nurt, nieliczne przeszkody i stosunkowo gęsto rozmieszczone pola biwakowe, rzeka może być celem spływów weekendowych.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Melnik, Zapomniane powstanie. Samorząd Warwiszki w świetle dokumentów, na: http://www.astn.pl/r2010/zap.htm
- ↑ Tarybų Lietuvos enciklopedija (Encyklopedia Sowieckiej Litwy), T. I. (A-Grūdas). Wilno: 1985, s. 191.