Białuty (województwo warmińsko-mazurskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Białuty
wieś
Ilustracja
Kościół katolicki w Białutach
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

działdowski

Gmina

Iłowo-Osada

Liczba ludności (2022)

538[2]

Strefa numeracyjna

23

Kod pocztowy

13-240[3]

Tablice rejestracyjne

NDZ

SIMC

0116369

Położenie na mapie gminy Iłowo-Osada
Mapa konturowa gminy Iłowo-Osada, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Białuty”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Białuty”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Białuty”
Położenie na mapie powiatu działdowskiego
Mapa konturowa powiatu działdowskiego, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Białuty”
Ziemia53°12′48″N 20°23′44″E/53,213333 20,395556[1]

Białutywieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie działdowskim, w gminie Iłowo-Osada.

Rys historyczny[edytuj | edytuj kod]

Wieś powstała przed 1371 rokiem. W wyniku działań właścicieli majątku w czasie reformacji ostała się tu parafia katolicka pw. św. Jakuba Apostoła (jedna z czterech w Prusach). Po mazowieckiej stronie granicy bardzo popularne były białuckie odpusty. Podczas jednego z nich 25 lipca 1709 roku przywleczona została do Prus cholera, która szalała na tych terenach przez następne 3 lata. W wyniku zarazy wymarła niemal cała wieś.

Wieś, podobnie jak okoliczne ziemie, leży na terenach granicznych, na których można dostrzec wpływy różnych kultur – mazowieckiej i pruskiej. Tereny te znajdowały się, w zależności od działań wojennych, raz po stronie Rzeczypospolitej, raz poza jej granicami. Niedaleko wsi można zauważyć jeszcze fragmenty XIV-wiecznego wału granicznego usypanego przez książąt mazowieckich.

W okresie międzywojennym stacjonowała tu placówka Straży Celnej „Białuty”[4].

Do połowy 1920 roku należała do powiatu nidzickiego[5], następnie 1920-56 do działdowskiego[6], 1956-72 do powiatu mławskiego[6], a od 1999 ponownie do działdowskiego. W niektórych źródłach wieś występuje pod nazwami Bayluthi, Bialutten[7].

W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Białuty, po jej zniesieniu w gromadzie Iłowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Relikty przeszłości i zabytki[edytuj | edytuj kod]

Przy wjeździe do wsi stoją nieużywany kościół ewangelicki i dawna pastorówka – oba budynki z 1904 roku, wzniesione przy wsparciu funduszu utworzonego dla uczczenia 200-rocznicy koronacji Fryderyka I. Na wieży kościelnej zachowała się do dziś kamienna tablica upamiętniająca to wydarzenie. Kościół wzniesiono w stylu neogotyckim z czerwonej cegły, ściany częściowo otynkowano. Niestety, budynki pozbawione opieki popadają w ruinę.

Kościół katolicki wzniesiono w 1884 roku na miejscu poprzedniego drewnianego. Jest to również budowla z czerwonej cegły, w stylu neogotyckim – jednak dużo skromniejsza od kościoła ewangelickiego. We wnętrzu zachowało się wyposażenie z epoki. Obok świątyni znajdują się zabudowania probostwa.

Miejsca pamięci[edytuj | edytuj kod]

W Lesie Białuckim znajduje się pomnik ku czci pomordowanych w latach 1941-1945 ufundowany w dziesiątą rocznicę wyzwolenia. Obok znajdują się zbiorowe mogiły więźniów zamordowanych przez hitlerowców w niemieckim obozie koncentracyjnym Soldau (KL) w Działdowie.

Rezerwat przyrody[edytuj | edytuj kod]

Przy miejscowym Leśnictwie Białuty (należącym do Nadleśnictwa Dwukoły) powstał rezerwat torfowiskowy "Świńskie Bagno". Przedmiotem ochrony są tu ekosystemy torfowiskowe i leśne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 4915
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 27 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927, Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej, 1927, s. 228.
  5. Dz.U.M.B.Dz.Pr. 1920 nr 33 poz. 292, Dz.U.M.B.Dz.Pr. 1921 nr 34 poz. 529
  6. a b Dz.U. 1955 nr 44 poz. 282
  7. Wojciech Kętrzyński, O ludności polskiej w Prusiech niegdyś krzyżackich, www.wbc.poznan.pl, 1882 [dostęp 2019-10-02].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wojciech Wółkowski, Działdowo i okolice. Przewodnik, 2006
  • materiały promocyjne gminy