Białynin
51°48′30″N 20°00′47″E/51,808333 20,013056| wieś | |
_(3).jpg) Kościół św. Wawrzyńca | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
294[2] |
| Strefa numeracyjna |
46 |
| Kod pocztowy |
96-130[3] |
| Tablice rejestracyjne |
ESK |
| SIMC |
0727759 |
Położenie na mapie gminy Głuchów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu skierniewickiego  | |
| 51°48′30″N 20°00′47″E/51,808333 20,013056[1]
| |
Białynin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim,w gminie Głuchów.
Wieś arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w ziemi rawskiej województwa rawskiego w 1792 roku[4].
Położenie i okolica[edytuj | edytuj kod]
Białynin leży przy drodze krajowej nr 72, łączącej Łódź i Rawę Mazowiecką. W pobliżu wsi przepływa rzeczka Łupia, uważana za ciek źródłowy Skierniewki.
Okolicę wsi stanowią głównie pola uprawne; jest także nieco łąk.
Opis miejscowości[edytuj | edytuj kod]
W miejscowości znajdują się m.in. kościół, cmentarz parafialny, szkoła podstawowa (szkoła uczestniczy w programie edukacji ekologicznej), przedszkole, biblioteka, ochotnicza straż pożarna i kilka sklepów.
Przez Białynin przebiega trasa Rogowskiej Kolei Wąskotorowej, której stacja znajduje się we wsi.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Białynin jest starą wsią. Najstarsza wzmianka o nim pochodzi z 1359 r. W owym czasie miejscowość należała do dóbr arcybiskupich i leżała na krańcach księstwa łowickiego.
W latach 1954-1972 istniała gromada Białynin-Krasówka
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
We wsi urodził się w 1873 roku ksiądz Józef Jóźwik.
W 1983 roku nakręcono we wsi fragment filmu Fucha (film 1983).
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[5] na listę zabytków wpisane są obiekty:
- zespół kościoła pw. św. Wawrzyńca, pocz. XX w.:
- kościół, nr rej.: 510/A z 8.11.1978
- plebania, nr rej.: jw.
- cmentarz kościelny, nr rej.: 955/A z 2.02.1994
- ogrodzenie, nr rej.: jw.
- kaplica cmentarna, drewniana, XIX w., nr rej.: 12/11/ z 27.05.1946 oraz 273 z 29.12.1967
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 5054
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 27 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Karol de Perthées, Mappa szczegulna woiewodztwa rawskiego, 1792
- ↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-19].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Białynin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 132.
- Białynin w Portalu turystyczno-krajoznawczym województwa łódzkiego. ziemialodzka.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-08)].
- Jan Józefecki: Szkic dziejów wsi Białynin i Janisławice na tle dziejów gminy Głuchów. 2006. [dostęp 2017-07-20].