Bianka Zalewska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bianka Zalewska
Ilustracja
Bianka Zalewska (2023)
Data i miejsce urodzenia

1979
Biała Podlaska

Zawód, zajęcie

dziennikarka

Odznaczenia
Order Księżnej Olgi II klasy Order Księżnej Olgi III klasy

Bianka Zalewska (ur. 1979 w Białej Podlaskiej[1]) – polska dziennikarka pracująca dla ukraińskiej telewizji Espreso TV (Еспресо TV), „telewizji wspierającej kijowski Majdan[2], tłumaczka Telewizji Republika[3], komentatorka TVN24, TVN24 Biznes i Świat oraz TVN.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Córka Jerzego Zalewskiego[4]. Jest absolwentką Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu[5].

W lipcu 2014 znalazła się w strefie walk między prorosyjskimi separatystami a siłami rządowymi na wschodzie Ukrainy (w okolicach Starobielska, w obwodzie ługańskim), gdzie została ciężko ranna[6]. Samochód ekipy, w którym się znajdowała, wracał ze zdjęć. Został ostrzelany, jak twierdzi ukraińska armia, przez separatystów[7] i się przewrócił[8].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

1 grudnia 2014 została odznaczona Orderem Księżnej Olgi III klasy przez prezydenta Ukrainy, Petra Poroszenkę[9], a w listopadzie 2022 prezydent Wołodymyr Zełenski podniósł rangę tego odznaczenia do II klasy[10][11][a]. W marcu 2023 została uhonorowana Międzynarodową Nagrodą dla Kobiet Niezwykłej Odwagi, którą odebrała w Białym Domu w Waszyngtonie z rąk pierwszej damy USA Jill Biden oraz Sekretarza Stanu Antony'ego J. Blinkena[14].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Wręczony w 2023[12][13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. „Ranna dziennikarka pochodzi z Białej Podlaskiej…”, podlasie24.pl.
  2. Polska dziennikarka została ciężko ranna. Jej samochód ostrzelany przez separatystów [online], wiadomosci.gazeta.pl, 27 lipca 2014 [dostęp 2014-07-27] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-29].
  3. „Koncert TV Republika na Majdanie w Kijowie przerwany ze względów bezpieczeństwa”. press.pl. [dostęp 2023-03-10].
  4. Rodzina rannej dziennikarki Bianki Zalewskiej chce dalszego leczenia w Polsce [online], dziennikwschodni.pl, 30 lipca 2014 [dostęp 2022-03-18].
  5. apd.amu.edu.pl.
  6. Marta Górna, „Ukraińska dziennikarka: dopiero na froncie uświadomiłam sobie, że mogę umrzeć”, wysokieobcasy.pl, 27 września 2014.
  7. Których Bianka Zalewska nazywa „terrorystami”, zob. „Bianka Zalewska. Sprostowanie”, wysokieobcasy.pl, 7 października 2014.
  8. „Polska dziennikarka ciężko ranna na Ukrainie”, www.rmf24.pl, 27 lipca 2014.
  9. Poroszenko odznaczył Biankę Zalewską [online], niezalezna.pl, 3 grudnia 2014.
  10. Wołodymyr Zełenski nadał odznaczenia państwowe przedstawicielom polskich władz i dziennikarzom [online], TVN24.pl, 12 listopada 2022 [dostęp 2022-11-12] (pol.).
  11. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №752/2022 [online], president.gov.ua, 4 listopada 2022 [dostęp 2023-09-23] (ukr.).
  12. Президент України Володимир Зеленський у Любліні вручив державні нагороди громадянам Польщі: журналістці та медику-волонтеру. [online], ukrinform.ua, 23 września 2023 [dostęp 2023-09-23] (ukr.).
  13. Niespodziewana wizyta Zełenskiego w Polsce. Odznaczył polskich wolontariuszy [online], www.rp.pl, 23 września 2023 [dostęp 2023-09-24].
  14. https://dziendobry.tvn.pl/newsy/bianka-zalewska-pierwsza-polka-z-miedzynarodowa-nagroda-dla-kobiet-niezwyklej-odwagi-6799156