Białoskórski

Białoskórski – polski herb szlachecki.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Wpolu błękitnem szpon orli czarny w środku podkowy srebrnej, na której barku krzyż kawalerski złoty. W szczycie hełmu trzy pióra strusie: błękitne, zielone i czerwone^[1].

Historia herbu[edytuj | edytuj kod]

Herb z XV wieku.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Białoskórski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Zbigniew Leszczyc: Herby szlachty polskiej. T. 1,2. Poznań: Antoni Fiedler, 1908, s. 28.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Samuel Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. Warszawa: 1898.
Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Herb Białoskórski z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Herb Białoskórski w serwisie Genealogia dynastyczna. genealogia.grocholski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-26)].

[hsp-1] Zbigniew Leszczyc: Herby szlachty polskiej. T. 1,2. Poznań: Antoni Fiedler, 1908, s. 28.

[1]

Herby	szlachecki mieszczański chłopski własny państwowy miejski korporacji fantazyjne mówiący
Elementy herbu	tarcza herbowa godło (figury heraldyczne, mobilia herbowe) klejnot herbowy zawój (tortillon) korona heraldyczna korona rangowa hełm heraldyczny labry ostrew płaszcz heraldyczny trzymacze heraldyczne podpory heraldyczne postument heraldyczny order herbowy dewiza herbowa zawołanie
Oznaki godności	świeckie kościelne
Inne	herbarz rola herbowa herold blazonowanie szrafowanie tynktura krzyż heraldyczny totem kamon
Działy heraldyki	heraldyka francuska (heraldyka napoleońska) heraldyka polska (heraldyka kaszubska) heraldyka brytyjska (heraldyka angielska, heraldyka szkocka) heraldyka kościelna heraldyka szachowa heraldyka fantazyjna