Bieda
Bieda, ubóstwo – pojęcie ekonomiczne i socjologiczne opisujące stały brak dostatecznych środków materialnych dla zaspokojenia potrzeb jednostki, w szczególności w zakresie jedzenia, schronienia, ubrania, transportu oraz podstawowych potrzeb kulturalnych i społecznych. Ubóstwo stanowi zagrożenie dla realizacji celów lub zadań życiowych[1].
Wyróżnia się kilka kategorii ubóstwa:
- ubóstwo absolutne
- ubóstwo względne
- ubóstwo subiektywne
- ubóstwo ustawowe (w rozumieniu ustawy o pomocy społecznej).
Definicje ubóstwa
Ze względu na brak jednolitej definicji biedy zarówno w Polsce, jak i na świecie, oraz często trudno wymierną, subiektywną ocenę biedy, różni autorzy starają się tę wieloaspektową kwestię ująć jak najpełniej:
- Webster's New Encyclopedic Dictionary
- Ubóstwo to niemożność osiągnięcia minimalnego standardu życiowego.
- H. Zandler
- Ubóstwo to specyficzna indywidualna sytuacja niedoboru lub swoisty fenomen, wprawdzie relatywnie jednorodnych, ale zarazem zmarginalizowanych grup społecznych.
- Georg Simmel
- Ktoś staje się biedny w sensie społecznym dopiero wtedy, gdy udziela mu się pomocy. Bieda to nie wynik niedostatku, lecz wynik otrzymywania wsparcia lub zgodne z normami społecznymi uprawnienie do otrzymywania wsparcia.
- Amartya Sen
- Rozumie on ubóstwo nie jako brak dochodów, ale jako niezdolność do pełnowartościowego życia, spowodowaną niedostatkiem środków ekonomicznych.
- Peter Townsend
- Zdefiniował on szersze pojęcie ubóstwa nie jako kwestię przetrwania, ale jako niezdolność do uczestnictwa w zwykłych aktywnościach, które składają się na normalne życie społeczności, i do życia na poziomie w danej społeczności przeciętnym.
Bieda w Polsce
Zobacz też
- granica ubóstwa
- źródła ubóstwa
- błędne koło ubóstwa
- wskaźnik ubóstwa
- agregatowy indeks ubóstwa
- uproszczony wskaźnik rozwoju społecznego