Bienias

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bienias (Bieniasz) nazwisko polskie pochodzące od łacińskiego wyrazu benedictus - błogosławiony (bene ‘dobrze’ i dico, -ere ‘mówić’) lub od imion chrzcielnych Benedykt albo Beniamin[1] (w średniowieczu Bieniedykt; Bieniamin).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Forma nazwiska Bienias została po raz pierwszy użyta w źródłach z 1744, 1788 i 1793 roku, wcześniej bo od 1323 i udokumentowane kolejno w latach 1399, 1485 nazwisko to było zapisywane jako Bieniasz, Bieniesz. Można wnioskować, iż Bienias jest pochodną od średniowiecznej formy Bieniasz, które było dawnym zawołaniem szlacheckim. Istnieje hipoteza, że noszący to nazwisko wywodzą się od Białosukniów herbu Pielesz (używających tego herbu od początku XVII wieku), którzy tej formy nazwiska używali jako swojego przydomku. W ciągu wieków powiązane z wieloma rodami szlacheckimi, m.in.: Buratowskich (wśród nich Antoni Buratowski - powstaniec styczniowy), Gabańskich h. Janina - dawnych właścicieli Zamku Tropsztyn nad Dunajcem[2], Glińskich herbu Pomian, Garbuleńskich, Pawłowicz h. Przyjaciel, Skrzyszowskich h. Trąby, Suskich h. Nałęcz czy Serwińskich h. Radwan.

Liczebność[edytuj | edytuj kod]

Obecnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej żyje blisko 3230 osób o tym nazwisku, z czego najwięcej zameldowanych jest w Warszawie, a następnie w Łodzi, Krakowie i Jaśle[3][4]. Nazwisko Bienias jest również często spotykane wśród Polonii amerykańskiej głównie w stanie Illinois i Nowym Jorku oraz w Niemczech: szczególnie w Nadrenii Północnej-Westfalii, Hamburgu i Badenii-Wirtembergii, gdzie żyje blisko 370 osób o tym nazwisku[5] Od końca XIX wieku nazwisko Bienias można spotkać w Australii w stanie Wictoria.

Przyrostek -as[edytuj | edytuj kod]

Sufiks -as był używany w tworzeniu polskich nazw osobowych pochodzących od imion chrześcijańskich oraz w apelatywach (przezwiskach, też gwarowych), np. Fran-as (od Franciszek), Goł-as (od goły), Biał-as (od biały).

Nazwisko to może mieć również pochodzenie litewskie, o czym świadczyć może końcówka -ias często spotykana w rzeczowniku litewskim rodzaju męskiego.

Rzadko spotykaną obocznością nazwiska jest forma Bieniasch spotykana głównie w Niemczech i Australii.

Znane osoby noszące to nazwisko[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kazimierz Rymut „Nazwiska Polaków”, 1991, s. 83.
  2. rod13 [online], gulinski.brinkster.net [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-30].
  3. herby.com.pl Serwis heraldyczno-genealogiczny (pol.).
  4. moikrewni.pl Mapa nazwisk (pol.).
  5. verwandt.de Absolute Verteilung des Namens Bienias (niem.).