Bieriozowaja roszcza
55°02′36″N 82°57′11″E/55,043333 82,953056_1.jpg) Zejście na peron | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data otwarcia |
25 czerwca 2005 |
 Linia Dzierżyńskaja Nowosybirskiego Metra
| |
| Poprzednia stacja | |
| Następna stacja | |
Położenie na mapie Nowosybirska  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
Położenie na mapie obwodu nowosybirskiego  | |
| 55°02′36″N 82°57′11″E/55,043333 82,953056
| |
Bieriozowaja roszcza (ros. Берёзовая роща) – czwarta stacja linii Dzierżyńskiej, znajdującego się w Nowosybirsku systemu metra.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Stacja Bieriozowaja roszcza położona jest na obszarze rejonu dzierżyńskiego, przy m.in. Prospekcie Feliksa Dzierżyńskiego[1]. W pobliżu zlokalizowane są m.in. jeden z nowosybirskich domów kultury oraz zespół parkowy Bieriozowaja roszcza, który nadaje nazwie temu przystankowi kolei podziemnej w Nowosybirsku[1]. Budowa rozpoczęła się w 1991 roku, gdy z jednej z pobliskich ulic usunięto tory tramwajowe[2]. Spowodowało to znaczne utrudnienia komunikacyjne w tym rejonie miasta, ale władze obiecywały, że zostaną one przezwyciężone wraz z ukończeniem stacji metra, co nastąpić miało, wbrew obietnicom, dopiero po prawie piętnastu latach[2]. Przyczyną znacznego opóźnienia były problemy ekonomiczne jakie przeżywał, zarówno Nowosybirsk, jak i cała Federacja Rosyjska, w latach dziewięćdziesiątych[3]. Pojawiły się także problemy geologiczne z ukształtowaniem skał jakie znajdowały się w tym miejscu, a także z wodami gruntowymi[3]. Początkowo planowano oddać stację w ekspresowym tempie, bo już na stulecie uzyskania praw miejskich przez Nowosybirsk, czyli na 1993 rok[3]. Wydrążone zostały tunele, jednak dalsza budowa musiała poczekać na poprawę sytuacji gospodarczej[4].
W 2002 roku przy wsparciu kapitału zagranicznego miasto było w stanie powrócić do budowy Bieriozowej roszczy[5]. Inwestor musiał uporać się z zalanymi tunelami oraz z wodami gruntowymi oraz kiepskim projektem rozwiązań technicznych oraz lokalizacji stacji[5]. Prace były bardzo intensywne, trwały nawet w weekendy[6]. Stacja została ostatecznie otwarta 25 czerwca 2005 roku[7]. Początkowo ruch odbywał się w sposób wahadłowy, drugi tor został otwarty dwa lata później, w 2007 roku[2]. Wystrój Bieriozowej roszczy różni się od pozostałych stacji nowosybirskiego systemu kolei podziemnej. Z uwagi na kwestie finansowe[4] użyto nie marmurów jak w innych miejscach, ale kombinacji stali i aluminium, posadzki natomiast wykonano z lśniących płyt granitowych[2]. W przyszłości ma stanowić stację przesiadkową z planowaną linią Pierwomajską[7].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Nsk-metro.ru: Станция Березовая роща. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ a b c d Metroworld.ruz.net: Станция «Берёзовая роща». [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ a b c Metroworld.ruz.net: История Новосибирского метрополитена. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ a b Rosmetrostroy.ru: Берёзовая роща. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ a b Rosmetrostroy.ru: Инновации сибирской подземки. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ Metronsk.narod.ru: МетроЭНСК: Берёзовая роща. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ a b Gelio.newsib.ru: Станция „Березовая роща” (2009). [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-29)]. (ros.).