Bitwa o Czaplinek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa o Czaplinek
II wojna światowa, front wschodni, część operacji pomorskiej
Ilustracja
Kwatera żołnierzy polskich poległych w bitwie na cmentarzu w Czaplinku
Czas

3 marca 1945

Miejsce

Czaplinek i teren wokół miejscowości

Terytorium

III Rzesza

Przyczyna

operacja pomorska

Wynik

przełamanie pozycji ryglowej Wału Pomorskiego

Strony konfliktu
 III Rzesza  Rzeczpospolita Polska
Dowódcy
płk Stanisław Zajkowski
Siły
batalion piechoty, około 30 czołgów, 2 dywizjony artylerii i moździerzy 7 pułk piechoty
z 3 Dywizji Piechoty
Straty
22 zabitych
brak współrzędnych

Bitwa o Czaplinek – bitwa stoczona 3 marca 1945 roku o miasto Czaplinek przez 7 pułk piechoty z 1 Armii Wojska Polskiego z niemieckimi oddziałami broniącymi miasta w czasie walk o przełamanie Wału Pomorskiego[1].

Przebieg bitwy[edytuj | edytuj kod]

Działania zaczepne w kierunku Czaplinka 3 Dywizja Piechoty rozpoczęła 1 marca 1945. Po złamaniu grup osłonowych i ariergardy niemieckiej, dywizja podeszła pod Czaplinek, który był przez Niemców przygotowany do długotrwałej obrony. Miasto otoczono dwoma pierścieniami umocnień, a budynki zamieniono w punkty oporu. Na ulicach wzniesiono barykady. Dwa jeziora leżące obok miasta dodatkowo połączone systemem zapór inżynieryjnych i min, ułatwiały obronę. Miasta bronił batalion piechoty wsparty 30 czołgami oraz dwoma dywizjonami artylerii i moździerzy.

Atak na miasto rozpoczął się 3 marca około południa. 2 batalion piechoty dowodzony przez kpt. Stanisława Szulczyńskiego z 7 pułku piechoty zaatakował miasto od czoła. 1 batalion dowodzony przez kpt. Zygmunta Tarnawskiego wyszedł na tyły umocnień niemieckich. Natarcie rozwijało się pomyślnie i po prawie dwugodzinnej walce Czaplinek został zdobyty. Polacy zdobyli duże ilości broni i uzbrojenia, w tym 21 dział i moździerzy.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Na cmentarzu komunalnym w Czaplinku, na terenie kwatery, gdzie pochowano 22 poległych żołnierzy polskich, w okresie Polski Ludowej zbudowano pomnik i umieszczono armatę[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945 wybrane miejsca bitew walk i akcji bojowych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1977.
  • Czesław Czubryt-Borkowski: Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1988.