W 1739 roku Karol VI rozkazał swoim wojskom rozbić armię sułtańską jeszcze na Bałkanach. Dowództwo nad wojskami Habsburgów objęli: regent cesarski w SerbiiGeorg Olivier von Wallis oraz generał Wilhelm Reinhard von Neipperg, którzy dysponowali łącznie 40 000 żołnierzy. 21 lipca Austriacy rozbili obóz w Vinčy, niedaleko Grockiej. Następnego dnia rozpoczęła się bitwa ze stutysięczną armią osmańską pod dowództwem wielkiego wezyraİvaza Mehmeta Paszy. Pierwsza zaatakowała cesarska kawaleria, która, nie czekając na piechotę, została całkowicie rozgromiona przez turecką piechotę i artylerię. Gdy austriacka piechota pojawiła się na polu bitwy, kawaleria była wybita, a bitwa praktycznie przegrana. Dowódcy zarządzili odwrót, utrudniony przez napierających Turków. Po tym armia Cesarstwa Habsburgów schroniła się w obozie.
Na wieść o przegranej cesarz natychmiast poprosił sułtana o pokój, który został zawarty dwa miesiące później w Belgradzie.
DavidD.NicolleDavidD., Armies of the Ottoman Turks. 1300-1774, AngusA.McBride, London: Osprey Publishing, 1983, s. 33 - 34, ISBN 0-85045-511-1, OCLC11479030(ang.).
John Stevens Cabot Abott, The Empire of Austria: Its Rise and Present Power, 1859, Rickey, Mallory & Company, str. 406 - 407 (ang.)
