Bitwa pod Krasnem (1450)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bitwa pod Krasnem – starcie zbrojne, które miało miejsce 6 września 1450 roku w pobliżu miejscowości Crasna, podczas interwencji polskiej w Mołdawii. Polacy prowadzili cztery hufce: Przemyski, Halicki, Podolski i Sanocki. Sprzymierzonymi z Polakami Wołochami dowodził burgrabia wołoski. Wojska polskie były dowodzone przez wojewodę ruskiego Piotra Odrowąża, Michała Buczackiego, Mikołaja Porawę i wspierane przez stronników mołdawskich i wołoskich hospodara Aleksandra II. Odniosły one ciężko okupione zwycięstwo nad Mołdawianami dowodzonymi przez hospodara Bogdana II. Po zaciętej walce w ostatniej fazie bitwy wojsko prowadzone przez ocalałego z bitwy burgrabiego wołoskiego przechyliło szalę na stronę sprzymierzonych. Straty po obu stronach były ogromne, zginęli polscy panowie m.in. Piotr Odrowąż, Michał Buczacki i starosta halicki Mikołaj Porawa.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marek Plewczyński, Wojny Jagiellonów z wschodnimi i południowymi sąsiadami Królestwa Polskiego w XV wieku, Oświęcim 2014, Napoleon V, ISBN 978-83-7889-166-6
  • Jan Albertrandy, Żegota Onacewicz, Panowanie Kazimierza, Jana Alberta i Alexandra Jagiellończyków, Tom 1, Wydanie 1827.