Bitwa pod Pułtuskiem (1703)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez MalarzBOT (dyskusja | edycje) o 22:48, 5 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Bitwa pod Pułtuskiem
III wojna północna
Ilustracja
Odwrót oddziałów saskich w trakcie bitwy
Czas

2 maja 1703

Miejsce

Pułtusk

Terytorium

Mazowsze, I Rzeczpospolita

Wynik

zdecydowane zwycięstwo Szwedów
odwrót wojsk saskich

Strony konfliktu
Saksonia Szwecja
Dowódcy
Adam Heinrich von Steinau Karol XII
Siły
ok. 4 000 jazdy ok. 2 000 jazdy
Straty
200 zabitych
800 jeńców
18 zabitych
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
52°43′00,1200″N 21°06′00,0000″E/52,716700 21,100000

Bitwa pod Pułtuskiem – starcie zbrojne, które miało miejsce 2 maja 1703 roku podczas Wielkiej Wojny Północnej.

Korpus saski feldmarszałka von Steinaua liczący około 4 000 jazdy zajmował pozycje obserwacyjne nad Bugo-Narwią. W końcu kwietnia, po opanowaniu Warszawy, Szwedzi zbudowali most pontonowy w pobliżu Nowego Dworu Mazowieckiego i po rozbiciu posterunków saskich przeprawili się na drugi brzeg Narwi. O świcie 2 maja Karol XII mający przy sobie 2 000 jazdy dotarł pod Pułtusk i uderzył na zaskoczonych Sasów. Korpus saski został rozbity i zmuszony do odwrotu. Straty Szwedów wyniosły zaledwie 18 żołnierzy, podczas gdy saskie – ok. 200 zabitych i 800 jeńców.