Bitwa pod Rich Mountain

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Rich Mountain
wojna secesyjna
Ilustracja
Czas

11 lipca 1861

Miejsce

hrabstwo Randolph, Wirginia Zachodnia

Wynik

zwycięstwo Unii

Strony konfliktu
Unia Konfederacja
Dowódcy
George McClellan
William Rosecrans
John Pegram
Robert Garnett
Siły
12 000 żołnierzy,
8 dział
1 300 żołnierzy,
4 działa
Straty
46 300
Położenie na mapie Wirginii Zachodniej
Mapa konturowa Wirginii Zachodniej, w centrum znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
38°51′58″N 79°56′02″W/38,866111 -79,933889

Bitwa pod Rich Mountain – starcie zbrojne, które miało miejsce 11 lipca 1861 roku pomiędzy oddziałami Unii i Konfederacji w trakcie wojny secesyjnej. Zakończyła się zwycięstwem sił federalnych. Podczas odwrotu konfederatów, 13 lipca poległ jeden z ich dowódców, generał-brygadier Robert Garnett, a dzięki odniesionemu w bitwie zwycięstwu generał Unii George McClellan został wkrótce wezwany do Waszyngtonu i mianowany dowódcą Armii Potomaku.

Podłoże[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 1861 roku gen-maj. George McClellan objął dowodzenie 20-tysięcznymi siłami Armii Unii w zachodniej Wirginii. 5 tysięcy stało na straży linii kolejowej B&O do Waszyngtonu, 2 500 ludzi płka Jacoba Coxa wysłał McClellan w górę rzeki Kanawha w stronę Richmond[1].

27 czerwca wyruszył na czele pozostałych wojsk z Clarksburga na południe przeciw niewielkiemu konfederackiemu zgrupowaniu ppłka Johna Pegrama (1 300 ludzi, 4 działa) i 9 lipca dotarł do podnóża wzgórza Rich Mountain, na którego grzbiecie Pegram się okopał[1]. Tymczasem gen-bryg. Thomas Morris wymaszerował z Philippi by uderzyć na zgrupowanie gen-bryg. Roberta Garnetta (4000 ludzi, 4 działa) okopane na wzgórzu Laurel Hill. W nocy z 10 na 11 lipca gen-bryg. William Rosecrans poprowadził wzmocnioną brygadę górską ścieżką wskazaną przez miejscowego zwolennika Unii w kierunku drogi Staunton-Parkersburg Turnpike i wyszedł na tyły Pegrama[2].

Bitwa[edytuj | edytuj kod]

Starcie trwało zaledwie dwie godziny. Rosecrans oskrzydlił konfederatów i zamknął ich część w okrążeniu. Sytuacji nie wykorzystał McClellan, który w obawie, że Rosecrans może przegrać, nie ruszył naprzód pozwalając znacznej liczbie nieprzyjaciół uciec do Beverly. Pegram i pozostali (w tym oddział „Sydney Boys”, ochotników, studentów z Hampden-Sydney College) musieli się poddać[3].

Rezultaty[edytuj | edytuj kod]

Dowiedziawszy się o porażce Pegrama Garnett opuścił Laurel Hill. Unioniści ruszyli za nim i 13 lipca, podczas potyczki nad rzeką, Garnett zginął; był pierwszym generałem poległym w tej wojnie. 22 lipca McClellan, który sobie przypisał zwycięstwo[4], został wezwany do Waszyngtony a dowódcą sił Unii w Wirginii został Rosecrans[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b McPherson, s.300.
  2. Eicher, s.84.
  3. Eicher, s.85.
  4. McPherson, s.301.
  5. Eicher, s.86.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]