Bitwa pod Tagliacozzo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Tagliacozzo
Walki Gwelfów z Gibelinami
Ilustracja
Konradin von Hohenstaufen
Czas

23 sierpnia 1268

Miejsce

Tagliacozzo, Włochy

Terytorium

Włochy

Wynik

zwycięstwo wojsk Karola I

Strony konfliktu
Andegawenowie
Gwelfowie

Hohenstaufowie
Gibelini
Dowódcy
Karol I Andegaweński Konradyn
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane nieznane
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
42,065830°N 13,256670°E/42,065830 13,256670

Bitwa pod Tagliacozzo – starcie zbrojne, które miało miejsce 23 sierpnia 1268 w trakcie walk władców niemieckich o władzę w Italii.

W roku 1268 Konradyn, 16-letni wnuk cesarza Fryderyka II, wyruszył z wojskiem za Alpy z zamiarem odzyskania dziedzictwa Staufów. W sierpniu 1268 w bitwie pod Tagliacozzo Konradyn poniósł klęskę w starciu z wojskami Karola Andegaweńskiego. Konradyn dostał się do niewoli, po czym w dniu 29 października został stracony publicznie na rynku w Neapolu.


Literatutura:

  • Peter Herde: Die Schlacht bei Tagliacozzo. In: Zeitschrift für Bayerische Landesgeschichte. Band 25, 1962, S. 679ff., hier online.
  • Hartmut Jericke: Konradins Marsch von Rom zur Palentinischen Ebene im August 1268. In: Römische Historische Mitteilungen. Band 44, 2002, S. 151–190.