Bitwa pod Uściem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Uściem
wojny husyckie
Ilustracja
Obraz Věnceslava Černego
Czas

16 czerwca 1426

Miejsce

Uście nad Łabą

Wynik

zwycięstwo Husytów

Strony konfliktu
Husyci Święte Cesarstwo Rzymskie
Dowódcy
Prokop Wielki
Zygmunt Korybutowicz
Boso z Vitzthum
Siły
15 000-18 000 20 000-30 000
Straty
nieznane 4000 żołnierzy
Położenie na mapie Uścia nad Łabą
Mapa konturowa Uścia nad Łabą, po lewej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie kraju usteckiego
Mapa konturowa kraju usteckiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
50,66°N 13,96°E/50,659800 13,964800

Bitwa pod Uściem – starcie zbrojne, które miało miejsce 16 czerwca 1426 w miejscowości Uście nad Łabą między wojskami Świętego Cesarstwa Rzymskiego a siłami husyckimi. Krucjatę zorganizowało papiestwo sądząc, że po śmierci Jana Żiżki wojska husyckie zostaną szybko pokonane. Głównym dowódcą po stronie czeskiej był Zygmunt Korybutowicz, podczas gdy Prokop Wielki przewodził taborytom. Po stronie krzyżowców dowodził Boso z Vitzthum.

Husyci mieli około 15 000 – 18 000 żołnierzy (w tym 2-3 tysiące jazdy polskiej), a także około 500 wozów wojennych, krzyżowcy natomiast dysponowali 20 000 – 30 000 ludźmi[1], a także 3000 wozów wojennych i 180 działami.

Fabularny opis bitwy pojawia się w książce Boży bojownicy Andrzeja Sapkowskiego.[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marek Plewczyński, Wojny Jagiellonów z wschodnimi i południowymi sąsiadami Królestwa Polskiego w XV wieku, Oświęcim 2014, Napoleon V, str. 25, ISBN 978-83-7889-166-6
  2. Andrzej Sapkowski, Boży Bojownicy, rozdział 1.