Bitwa pod Wincanton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Wincanton
Chwalebna Rewolucja
Ilustracja
Jakub II - obraz Godfreya Knellera
Czas

19 listopada 1688

Miejsce

Wincanton, hrabstwo Somerset

Terytorium

Wielka Brytania

Wynik

Zwycięstwo Wilhelma III Orańskiego

Strony konfliktu
wojska Wilhelma III Orańskiego wojska Jakuba II Stuarta
Dowódcy
Wilhelm III Orański Jakub II Stuart
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane kilkunastu zabitych
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
51,058°N 2,405°W/51,058000 -2,405000

Bitwa pod Wincanton – starcie zbrojne, które miało miejsce 19 listopada 1688 r. w trakcie Chwalebnej Rewolucji. Była to niewielka bitwa pomiędzy siłami Wilhelma III Orańskiego a Jakuba II Stuarta w trakcie marszu wojsk Wilhelma na Londyn.

Dnia 5 listopada Wilhelm III Orański na czele 15-tysięcznej armii wkroczył na terytorium Anglii. Siły Wilhelma składały się z 10 500 wojsk piechoty oraz 4 000 jazdy. Armia składała się z angielskich i szkockich regimentów z Holandii, a także oddziałów szwedzkich, brandenburskich, niemieckich oraz francuskich Hugenotów.

6 listopada armia podjęła marsz na Londyn, nie napotykając po drodze oporu ze strony wojsk Jakuba II. 9 listopada Wilhelm wkroczył do Exeter, witany entuzjastycznie przez mieszkańców. Następnie obrał kierunek na Knightstbridge, staczając po drodze kilka niewielkich starć. Większa potyczka miała miejsce dnia 19 listopada w Wincanton (hrabstwo Somerset), gdzie wojska Wilhelma rozbiły niewielki oddział przeciwnika, zabijając kilkunastu żołnierzy. Kilka dni później na stronę Wilhelma przeszli arystokraci i szlachta opowiadająca się przeciwko rządom królewskim. Pozycja Jakuba II wyraźnie upadła.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jarosław Wojtczak: Boyne 1690, seria Historyczne Bitwy, wyd. Bellona, Warszawa 2008.