Bitwa przy oazie Tarapacá

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa przy oazie Tarapacá
Wojna o Pacyfik 1879-1884
Ilustracja
Bitwa przy oazie Tarapacá
Czas

27 listopada 1879

Miejsce

Tarapacá, Peru

Terytorium

Peru

Wynik

Zwycięstwo Peru

Strony konfliktu
Chile Peru
Dowódcy
Luis Arteaga Juan Buendía
Siły
2200 ludzi,
6 dział
4000
Straty
534 zabitych,
179 rannych,
66 jeńców,
6 dział
236 zabitych,
261 rannych,
76 zaginionych
brak współrzędnych

Bitwa przy oazie Tarapacá – starcie zbrojne, które miało miejsce 27 listopada 1879 w trakcie wojny o Pacyfik.

W listopadzie 1879 r. oddział chilijski liczący 6000 ludzi starł się z siłami peruwiańskimi w bitwie pod Dolores (19 listopada). Peruwiańczycy dowodzeni przez generała Juana Buendíę wycofali się wówczas w kierunku wschodnim ku oazie Tarapacá, gdzie zamierzali połączyć się z nadciągającymi wojskami boliwijskimi. Chcąc temu zapobiec generał Baquedano wysłał do oazy dywizję licząca 2200 ludzi pod dowództwem płk. Eleuterio Ramíreza Moliny. Oddział chilijski maszerujący przez pustynię był słabo zaopatrzony i nie posiadał zapasów żywności i wody. Dnia 27 listopada wyczerpani Chilijczycy dotarli do Tarapacá, gdzie doszło do bitwy z Peruwiańczykami. W zaciętej bitwie dywizja Ramíreza została rozbita i zmuszona do odwrotu, tracąc około 700 zabitych i rannych w tym dowódcę.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zygmunt Ryniewicz: Leksykon bitew świata, wyd. Alma-press, Warszawa 2004.