Blarina krótkoogonowa

Blarina krótkoogonowa
	Blarina brevicauda
	(Say, 1823)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	ryjówkokształtne
Rodzina	ryjówkowate
Podrodzina	ryjówki
Plemię	blariny
Rodzaj	blarina
Gatunek	blarina krótkoogonowa
Podgatunki
	B. b. aloga Bangs, 1902; B. b. angustaR. M. Anderson, 1943; B. b. brevicauda (Say, 1823); B. b. churchi Bole & Moulthrop, 1942; B. b. compacta Bangs, 1902; B. b. hooperi Bole & Moulthrop, 1942; B. b. kirtlandi Bole & Moulthrop, 1942; B. b. manitobensis R. M. Anderson, 1947; B. b. pallida R. W. Smith, 1940; B. b. talpoides (Gapper, 1830); B. b. telmalestes Merriam, 1895;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Blarina krótkoogonowa^[3], ryjówka krótkoogoniasta (Blarina brevicauda) – gatunek owadożernego ssaka z rodziny ryjówkowatych (Soricidae).

Jest mniejsza od ryjówka domowego (Suncus murinus). Osiąga długość 6,5–12 cm bez ogona, a jej ogon osiąga długość do 2,5 cm^[4]. Brak widocznych małżowin usznych, które są ekstremalnie małe i ukryte w sierści.

Zdobywa pożywienie paraliżując ofiarę swoją śliną, a związkiem paraliżującym jest sorycydyna, która blokuje przewodzenie impulsów nerwowych. Udowodniono, że sorycydyna ma działanie przeciwnowotworowe (blokuje kanały wapniowe, co powoduje autodestrukcję komórek raka) w przypadku raka piersi, prostaty i jajnika^[5].

Z wyglądu przypomina kreta. Waży 30–35 g. Występuje w Ameryce Północnej.

Podgatunki[edytuj | edytuj kod]

Wyróżniono jedenaście podgatunków B. brevicauda^[3]^[6]:

B. brevicauda aloga
B. brevicauda angusta
B. brevicauda brevicauda
B. brevicauda churchi
B. brevicauda compacta
B. brevicauda hooperi
B. brevicauda kirtlandi
B. brevicauda manitobensis
B. brevicauda pallida
B. brevicauda talpoides
B. brevicauda telmalestes

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Blarina brevicauda, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ F.F. Cassola F.F., Blarina brevicauda, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-08-13] (ang.).
↑ ^a ^b Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 70. ISBN 978-83-88147-15-9.
↑ Steven Foster, Roger A. Caras: A field guide to venomous animals and poisonous plants, North America, north of Mexico. s. 11. ISBN 978-0395936085.
↑ The Target: TRPV6. Soricimed Biopharma Inc.. [dostęp 2019-02-02]. (ang.).
↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Blarina brevicauda. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-08-13]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Steven Foster, Roger A. Caras: A field guide to venomous animals and poisonous plants, North America, north of Mexico. Boston: Houghton Mifflin, 1994. ISBN 0-395-93608-X.

[itis-1] Blarina brevicauda, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] F.F. Cassola F.F., Blarina brevicauda, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-08-13] (ang.).

[miiz-3] Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 70. ISBN 978-83-88147-15-9.

[4] Steven Foster, Roger A. Caras: A field guide to venomous animals and poisonous plants, North America, north of Mexico. s. 11. ISBN 978-0395936085.

[soricimed-5] The Target: TRPV6. Soricimed Biopharma Inc.. [dostęp 2019-02-02]. (ang.).

[msw-6] Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Blarina brevicauda. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-08-13]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]