Blemmjowie
Blemmjowie[1] (łac. Blemmyæ) – mityczny ród ludzi bez głowy, z oczami, ustami i nosem na klatce piersiowej. Informacje o nich znajdują się w Historii Naturalnej Pliniusza Starszego[2], a także w Nowych Atenach Benedykta Chmielowskiego[3], choć ten ostatni autor wątpi w ich istnienie. W folklorze angielskim i dziełach Szekspira opisywani jako rasa kanibali. Bezgłowe istoty lokowano najczęściej w Afryce, a później również w Nowym Świecie. Nazwa Blemmyæ pochodzi prawdopodobnie od starożytnego nubijskiego plemienia Blemiów[4].
W kulturze współczesnej[edytuj | edytuj kod]
- W powieści Valerio Massimo Manfrediego "Wieża" Blemmjowie są przedstawieni jako mieszkańcy Sahary, reprezentujący złą twarz ludzkości.
- Blemmjowie występują w powieści Umberto Eco Baudolino.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Historia Piękna, Umberto Eco, tłum. Agnieszka Kuciak, Poznań 2007
- ↑ The Blemmyæ are said to have no heads, their mouths and eyes being seated in their breasts. Pliny the Elder, The Natural History, chapter 8
- ↑ Naprzód Autor Mela lib; l. cap: 4. rzetelnie i dowodnie pisze, że znajduje się Naród Blemij nazwany, który Isidorus nazywa Lemnios, a ci wszystkę naszyńców ludzi mając figurę i symmetrię, głowy cale nie mają, tylko twarz w pośrodku piersi. Małego świata wielkie cuda, to jest o ludziach mirabilia
- ↑ What are Blemmyes? (with pictures) [online], wisegeek.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
