Grób Pański

Groby Pańskie

Kościół św. Ducha (oo paulinów), Warszawa (2023)

Kościół św. Kazimierza (sakramentek), Warszawa (2023)

Kościół św. Benona w Warszawie (2023)

Kościół św. Franciszka w Warszawie (2023)

Kościół Matki Bożej Łaskawej, Warszawa (2022)

Kościół św. Marcina w Warszawie (2022)

Kościół św. Anny w Warszawie (2022)

Kościół Imienia Maryi w Bączalu Dolnym. Warta strażaków OSP (2013)

Bazylika w Katowicach Panewnikach (2012)

Plášťovce, Słowacja (2012)

Fulpmes (2011)

Patsch (2011)

Konstancin-Jeziorna (2010)

Taranto, Włochy (2010)

Raszowa (2009)

Gröden (2008)

Landkreis Ravensburg (2006)

Weißenau (2005

Kaplica św. Bogumiła w Kole

Boży Grób – w liturgii katolickiej miejsce, gdzie wystawia się Najświętszy Sakrament na zakończenie liturgii w Wielki Piątek. Symbolizuje ono grób Chrystusa.

Zwyczaj ten pochodzi z Palestyny, w Polsce począwszy od XVI wieku w centrum umieszcza się figurę zmarłego Jezusa oraz monstrancję z Najświętszym Sakramentem okrytą przezroczystym welonem, na pamiątkę całunu, w który owinięto Jezusa w grobie.

Tradycję Grobu Pańskiego w Polsce spopularyzowali Bożogrobcy.

Adoracja przy Grobie Pańskim odbywa się aż do rozpoczęcia Wigilii Paschalnej.

Zgodnie z wytycznymi zawartymi w Mszale Rzymskim w kaplicy adoracji zwanej Grobem Pańskim "powinien być ołtarz, choćby przenośny, i tabernakulum do przechowywania puszek z Najświętszym Sakramentem." Monstrancję wystawia się na ołtarzu lub na tronie, który powinien być umieszczony blisko ołtarza. Ten sam tekst nakazuje, aby wszystkie elementy dekoracyjne i światła kierowały uwagę wiernych na Najświętszy Sakrament, który jest Pamiątką Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa, a nie na figurę Chrystusa leżącego w grobie.

W kościołach mariawickich grób Pański ubierany jest zawsze w głównym ołtarzu tak, aby uwaga wiernych koncentrowała się na Przenajświętszym Sakramencie.

Bibliografia

• Mały słownik liturgiczny, Rupert Berger, Poznań, 1990.
• Mszał Rzymski dla Diecezji Polskich.