Bogdan Suchodolski

Bogdan Suchodolski
Data i miejsce urodzenia	27 grudnia 1903 ; Sosnowiec
Data i miejsce śmierci	2 października 1992 ; Konstancin-Jeziorna
	Poseł IX kadencji Sejmu PRL
Okres	od 13 października 1985; do 3 czerwca 1989
Przynależność polityczna	poseł bezpartyjny
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Bogdan Suchodolski (ur. 27 grudnia 1903 w Sosnowcu, zm. 2 października 1992 w Konstancinie-Jeziornie) – polski filozof, historyk nauki i kultury, pedagog, od 1938 profesor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, od 1946 profesor Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1958–1974 dyrektor Zakładu Historii Nauki i Techniki Polskiej Akademii Nauk; poseł na Sejm PRL IX kadencji, członek Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu^[1] oraz Rady Krajowej PRON^[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 24 lipca 1938 był profesorem nadzwyczajnym pedagogiki na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie^[3]. W latach 1946–1970 profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1958–1968 dyrektorem Instytutu Nauk Pedagogicznych na tym uniwersytecie.

Był członkiem PAU od 1946, a od 1952 PAN. W latach 1965–1970 pracował jako zastępca sekretarza naukowego Polskiej Akademii Nauk. W latach 1958–1974 przewodniczący Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN. W czerwcu 1968 wszedł w skład Komitetu Honorowego obchodów 500. rocznicy urodzin Mikołaja Kopernika^[4].

Od 20 grudnia 1982 przewodniczący Narodowej Rady Kultury, od 12 czerwca 1986 jej II kadencji^[5]. Od 1985 do 1989 poseł na Sejm (otworzył pierwsze obrady jako marszałek senior). W latach 1988–1990 był członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa^[6].

Doktor honoris causa Uniwersytetu w Berlinie, Uniwersytetu im. Łomonosowa w Moskwie, Uniwersytetu w Padwie, Akademii Nauk Pedagogicznych w Berlinie, Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu, Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach^[7] oraz Uniwersytetu Warszawskiego.

22 lipca 1964 z okazji 20-lecia Polski Ludowej otrzymał nagrodę państwową II stopnia^[8]. W 1989 otrzymał honorowe obywatelstwo Sosnowca^[9].

Autor prac naukowych z zakresu pedagogiki, historii nauki polskiej i filozofii.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera T-1-6)^[10].

Księgozbiór profesora Bogdana Suchodolskiego[edytuj | edytuj kod]

W 1993 Biblioteka Uniwersytetu Śląskiego otrzymała księgozbiór profesora Bogdana Suchodolskiego, który zgodnie z jego wolą został umieszczony w Czytelni Ogólnej. 10 kwietnia 1997 w czasie uroczystej sesji poświęconej profesorowi Czytelni Ogólnej nadano jego imię i odsłonięto tablicę pamiątkową^[11].

W styczniu 2023 w bibliotece CINiBA prezentowano wystawę „Księgozbiór profesora Bogdana Suchodolskiego”. Wystawa podzielona została na cztery działy: „Kalendarium życia i działalności naukowej Bogdana Suchodolskiego”, „Biblioteka domowa”, „Darowizna księgozbioru”, „Opracowanie kolekcji w BUŚ”^[12].

Ważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]

Wychowanie moralno-społeczne (1936)
Uspołecznienie kultury (1937)
Skąd i dokąd idziemy? Przewodnik po zagadnieniach kultury współczesnej (1943/1999), pierwsze wydanie pod pseudonimem R. Jadźwing.
Dusza niemiecka w świetle filozofii (1947)
Wychowanie dla przyszłości (1947/1968)
O pedagogikę na miarę naszych czasów (1958)
Narodziny nowożytnej filozofii człowieka (1963)
Rozwój nowożytnej filozofii człowieka (1967)
Trzy pedagogiki (1970)
Komisja Edukacji Narodowej (1972)
Problemy wychowania w cywilizacji współczesnej (1974)
Komeński (1979)
Kim jest człowiek?, tom 273 serii wydawniczej Omega, Warszawa 1974; Wiedza Powszechna, Warszawa 1985, s. 284, ISBN 83-214-0438-3.
Przekład: Bogdan Suchodolski: Co je člověk?. Praga: Mladá fronta, 1978, seria: Prameny, sv. 27. (cz.).
Wychowanie mimo wszystko (1990)

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Budowniczych Polski Ludowej (1984)^[13]
Order Sztandaru Pracy I klasy (dwukrotnie)
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski^[14]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (16 lipca 1954)^[15]
Medal 10-lecia Polski Ludowej (14 stycznia 1955)^[16]
Medal Komisji Edukacji Narodowej
Srebrny Wawrzyn Akademicki (5 listopada 1935)^[17]
Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”
Odznaka honorowa Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich (1968)^[18]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ „Trybuna Robotnicza”, nr 133 (7571), 5 czerwca 1968, s. 2.
↑ „Trybuna Robotnicza”, nr 109 (12 961), 10 maja 1983, s. 6.
↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 9, s. 360, 10 września 1938.
↑ „Urania”, miesięcznik Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii, nr 3, marzec 1969, s. 84.
↑ Inauguracja II kadencji Narodowej Rady Kultury. „Nowiny”, s. 1, Nr 137 z 13 czerwca 1986.
↑ Skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 1988–2011. radaopwim.gov.pl.
↑ Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Śląskiego. us.edu.pl. [dostęp 2015-04-20].
↑ „Dziennik Polski”, rok XX, nr 171 (6363), s. 1.
↑ Piotr Dudała: Bogdan Suchodolski. WikiZagłębie. [dostęp 2024-01-12].
↑ Cmentarz Stare Powązki: KAZIMIERZ SUCHODOLSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-18] .
↑ BIBLIOTEKA OTWARTA. Wczoraj i jutro Biblioteki Uniwersytetu Śląskiego.
↑ Wystawa „Księgozbiór profesora Bogdana Suchodolskiego...”.
↑ Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705–1990: vademecum dla kolekcjonerów. Polska Rzeczpospolita Ludowa, 1944–1990, Wydawnictwo Kanion, 1992, s. 25.
↑ Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 1270–1271.
↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1566 („za wybitne zasługi w dziedzinie nauki”).
↑ M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450 – na wniosek prezesa Polskiej Akademii Nauk, s. 1789.
↑ M.P. z 1935 r. nr 257, poz. 306 („za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej”).
↑ Jadwiga Kołodziejska, Księga VI Zjazdu Bibliotekarzy Polskich, 12–14 lutego 1968, Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich, 1969, s. 2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Profil na stronie Biblioteki Sejmowej

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Prof. zw. dr czł. rz Bogdan Suchodolski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2009-08-25] .^{[martwy link]}

[1] „Trybuna Robotnicza”, nr 133 (7571), 5 czerwca 1968, s. 2.

[2] „Trybuna Robotnicza”, nr 109 (12 961), 10 maja 1983, s. 6.

[3] Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 9, s. 360, 10 września 1938.

[4] „Urania”, miesięcznik Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii, nr 3, marzec 1969, s. 84.

[5] Inauguracja II kadencji Narodowej Rady Kultury. „Nowiny”, s. 1, Nr 137 z 13 czerwca 1986.

[6] Skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 1988–2011. radaopwim.gov.pl.

[7] Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Śląskiego. us.edu.pl. [dostęp 2015-04-20].

[8] „Dziennik Polski”, rok XX, nr 171 (6363), s. 1.

[9] Piotr Dudała: Bogdan Suchodolski. WikiZagłębie. [dostęp 2024-01-12].

[10] Cmentarz Stare Powązki: KAZIMIERZ SUCHODOLSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-18] .

[11] BIBLIOTEKA OTWARTA. Wczoraj i jutro Biblioteki Uniwersytetu Śląskiego.

[12] Wystawa „Księgozbiór profesora Bogdana Suchodolskiego...”.

[13] Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705–1990: vademecum dla kolekcjonerów. Polska Rzeczpospolita Ludowa, 1944–1990, Wydawnictwo Kanion, 1992, s. 25.

[14] Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 1270–1271.

[15] M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1566 („za wybitne zasługi w dziedzinie nauki”).

[16] M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450 – na wniosek prezesa Polskiej Akademii Nauk, s. 1789.

[17] M.P. z 1935 r. nr 257, poz. 306 („za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej”).

[18] Jadwiga Kołodziejska, Księga VI Zjazdu Bibliotekarzy Polskich, 12–14 lutego 1968, Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich, 1969, s. 2.

[19] Bolesław Limanowski z PPS nie mógł prowadzić pierwszych obrad, do czasu wyboru prezydium obrady prowadził Maksymilian Thullie (ChD)

[20] siedzenie otworzył nie najstarszy wiekiem poseł, a płk Stanisław Skwarczyński (OZN)

[21] w zastępstwie najstarszego wiekiem Stefana Giebla z ChD

[22] Barbara Borys-Damięcka (PO) nie mogła prowadzić obrad, do czasu wyboru marszałka Senatu obrady poprowadził Michał Seweryński (PiS)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[A]

[B]

[C]

[D]