Bogorajski
Bogorajski − polski herb szlachecki z nobilitacji, odmiana herbu Ostoja.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
W polu czerwonym krzyż ćwiekowy srebrny między dwoma księżycami złotymi barkami do siebie, w pas.
W klejnocie pięć piór strusich.
Labry czerwone podbite złotem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nadany nobilitacją sekretną Janowi Antoniemu i Ignacemu Bogorajskim w 1775 roku[2].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:
Bogorajski.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ Anna Wajs: Materiały genealogiczne nobilitacje indygenaty w zbiorach AGAD w Warszawie. DiG, 2001, s. 22. ISBN 83-7181-173-X.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Bogorajski z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Odmiany herbu Ostoja
| Odmiany hrabiowskie | |
|---|---|
| Odmiany baronowskie | |
| Odmiany | |
| Odmiany niepewne |
| Herby | |
|---|---|
| Elementy herbu | |
| Oznaki godności | |
| Inne | |
| Działy heraldyki |
