Bogoryja
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok | |
| Długość | około 5 km |
| Źródło | |
| Miejsce | płn. zbocze Żmijowca |
| Wysokość |
1100 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Wilczka |
| Miejsce | |
| Wysokość |
580 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie gminy Bystrzyca Kłodzka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
Bogoryja lub Bogoria (niem. Buckelwasser) – potok górski w południowo-zachodniej Polsce, w woj. dolnośląskim w Sudetach Wschodnich w Masywie Śnieżnika[1].
Górski potok, prawy dopływ Wilczki należący do dorzecza Odry[2]i zlewiska Morza Bałtyckiego. Potok na całej długości położony jest w Śnieżnickim Parku Krajobrazowym. Wypływa na północnym zboczu Żmijowca na wysokości około 1100 m n.p.m. w postaci dwóch drobnych cieków, które niżej na wysokości 900 m n.p.m. łączą się w jeden potok. Źródła położone są w lesie świerkowym na granicy górnego regla. W górnym biegu, potok spływa stromą, głęboko wciętą doliną porośniętą lasem świerkowym, oddzielającą Jaworową Kopę od Smrekowca, płynie w kierunku Międzgórza do ujścia, gdzie na wysokość 580 m n.p.m. w miejscu zwanym Jamą zbiega się z rzeką Wilczką. Zasadniczy kierunek biegu Bogoryji jest zachodni, w dolnym biegu potoku położona jest miejscowość Międzgórze. Jest to potok górski zbierający wody z północnych zboczy Żmijowca i Smrekowca oraz z południowego zbocza Jaworowej Kopy. Potok na całej długości jest nieuregulowany o bardzo wartkim prądzie wody. Potok charakteryzuje się niewyrównanym spadkiem i zmiennymi wodostanami, średni spad wynosi 105 promili.
Dolnym fragmentem doliny Bogoryji wzdłuż potoku prowadzi leśna droga z Międzgórza, której rozgałęzienia prowadzą do: Schroniska "Na Iglicznej", Schroniska PTTK „Na Śnieżniku”, Drogi Izabeli, Przełęczy Żmijowa Polana, Przełęczy Śnieżnickiej i Jaskini Niedźwiedziej.
Miejscowości nad Bogoryją[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Słownik geografii turystycznej Sudetów Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. redakcja Marek Staffa. T. 16: Karkonosze. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 59. ISBN 83-7005-341-6.
- ↑ Dorzecze Odry poz.1691. [dostęp 2015-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-16)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 16 Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK "Kraj", Warszawa 1993, ISBN 83-7005-341-6
- Masyw Śnieżnika – Stronie Śląskie, mapa w skali 1:30 000, Wydawnictwo Kartograficzne "Compass", Wrocław 2003, ISBN 83-89165-34-1