Bogumił Wilkoszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bogumił Wilkoszewski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1888
Ruda Pabianicka

Data śmierci

1971

Z-ca profesora
Alma Mater

Uniwersytet Genewski

Doktorat

1917
Uniwersytet Genewski

Uczelnia

Politechnika Łódzka

Okres zatrudn.

1945–1953

Bogumił Wilkoszewski (ur. 1888 w Rudzie Pabianickiej, zm. 1971) – wykładowca, zastępca profesora Politechniki Łódzkiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Uniwersytecie Genewskim, gdzie uzyskał dyplom inżyniera chemika, a w 1917 roku na Wydziale Przyrodniczym tegoż Uniwersytetu stopień naukowy doktora. Następnie pracował jako kierownik laboratorium Chemii Fizjologicznej na Wydziale Medycznym Uniwersytetu w Genewie. Po powrocie do Polski w 1920 roku pracował jako dyrektor gimnazjów i profesor chemii w Grodnie, Warszawie i Łodzi. Od 1938 roku do wybuchu wojny był naczelnikiem Wydziału Oświaty i Kultury Zarządu Miejskiego w Łodzi. W czasie wojny pracował jako profesor chemii nieorganicznej i analitycznej w Państwowej Szkole Chemiczno-Ceramicznej w Warszawie. Od 2 lutego 1945 roku pełnił funkcję kierownika „Referatu do spraw związanych z organizacją szkół wyższych” Wydziału Oświaty Zarządu Miejskiego Łodzi. Położył wielkie zasługi w pierwszym okresie organizacji, budowy i wyposażenia Politechniki Łódzkiej. 1 lipca 1945 roku objął stanowisko zastępcy profesora i kierownika Zakładu, a następnie Katedry Chemii Ogólnej na Wydziale Chemicznym Politechniki Łódzkiej, na którym pracował do 1953 roku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.). Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 286–287.